Nazwa pochodzi od założyciela osady o imieniu Sławomirz. Na przestrzeni lat ulegała ona jednak zmianie. W roku 1339 pisano na przykład Slavomirz, w latach 1357 i 1390 Slawomirz. Przez pewien okres funkcjonował także dwuczłonowy Slawo-Myerz (1523 r.) oraz Szlabomierz z 1557 roku. Obecny nazwa Została przyjęta pod koniec XVI stulecia. Położony na północny - zachód od Żnina, w odległości ośmiu kilometrów. W pobliżu wsi znajduje się las. Początki istnienia wsi nie są do końca znane, przypuszcza się, że powstała w okresie średniowiecza na miejscu istniejącej już osady. Choć nie przeprowadzano tutaj nigdy żadnych badań archeologicznych, to okoliczni rolnicy podczas prac polowych niejednokrotnie napotykali przedmioty kamienne i naczynia codziennego użytku.
Pod koniec XIX stulecia folwark słabomierski często zmieniał właścicieli. W 1870 roku zakupił go Erazm Panczewski, następnie Albrecht Manecki, po czym Niemiec Fritz Rose. Do rąk polskich ziemie powróciły w 1907 roku. Teren ten posiadł Walenty Głuszak, wraz z rodziną przeprowadził się on do dworku znajdującego się w Słabomierzu. Ostatnimi właścicielami dworku był ród Głuszaków. Gdy wybuchła wojna mieszkańcy zorganizowali ucieczkę, udając się w kierunku Mogilna. Po kilku dniach tułaczki postanowili jednak powrócić. Słabomierz zastali zniszczony i splądrowany. Po krótkim okresie część rodzin wysiedlono, a na ich miejsce przybyli obywatele niemieccy. Zarządca terenu był człowiek o nazwisku Mindendorf. Paradoksalnie mieszkańcy do dziś wspominają jego osobę dość "ciepło".
Słabomierzanie w okresie międzywojennym niejednokrotnie wykazywali się bohaterską postawą. Brali udział w Powstaniu Wielkopolskim. Wielu z nich udzielało się w organizacjach i stowarzyszeniach podtrzymujących narodową tożsamość. Z kolei podczas pierwszej wojny światowej byli zmuszani do walki po stronie Pruskiej.
Nie brakuje wielkich osobowości pochodzących z tego terenu. Ze Słabomierza wywodzi się porucznik Tadeusz Kruszka, weteran wojny bolszewickiej, powstaniec Wielkopolski, znany działacz społeczny. Zginął z rąk Niemców. Był odznaczony wieloma orderami, niedawno jego imieniem została nazwana jedna z ulic w Żninie.
W Słabomierzu znajduje się krzyż pochodzący z XIX wieku oraz figurka Chrystusa Króla , która w okresie międzywojennym przechowywana była w grobowcu rodziny Kruszków. Obecnie odrestaurowana przez Władyslawa Sobczaka, stoi na prywatnej posesji państwa Łukomskich.
Dziś Słabomierz zamieszkuje 132 mieszkańców. Większość z nich żyje z rolnictwa. Sołtysem wsi jest Bronisław Czart. W skład rady Sołeckiej wchodzi: Mariusz Kieca, Mariusz Kraczek, Krzysztof Sarecki. - Dzieci z naszej wsi dojeżdżają do szkoły w Gorzycach, tam też znajduje się świetlica. Korzystają niej również okoliczni mieszkańcy. Spotkania rady sołeckiej odbywają się u mnie w domu. Sołtysem jestem już 36 lat, na swoim koncie mam kilka działań, które można określić mianem sukcesu. W krótkim okresie zrobiono boisko do siatkówki oraz zakupiono stroje sportowe. Ostatnio naprawiono drogę przebiegającą przez wieś, a w najbliższym czasie ma być położony asfalt.
Pod koniec lat osiemdziesiątych w Słabomierzu planowano postawienie budynku świetlicy. - Wyznaczono działkę, przygotowano dokumentację. Jednak w pewnym momencie władze Żnina wycofały się z tego i zrezygnowały z inwestycji w naszej wsi. Przez wiele lat za to z powodzeniem funkcjonowało u nas Koło Gospodyń Wiejskich. W roku 2002 powołano L.Z.S.
Tekst i Fot. Piotr Malak
