Sławomir Jaworski z wielką precyzją dokumentuje to, co minęło. Ma smykałkę do historii, starych samochodów i znaczków pocztowych.

Sławomir Jaworski pełni funkcję sekretarza i kronikarza w Ochotniczej Straży Pożarnej w Lipnie. Ma smykałkę do historii, starych samochodów i znaczków pocztowych. Swoim trabantem wyrusza na zloty.

Bardzo często coś ważnego w życiu zaczyna się od przypadku. Później okazuje się, że sami lepiej byśmy nie wybrali. Tak właśnie rozpoczęła się przygoda Sławomira Jaworskiego z Ochotniczą Strażą Pożarną. Był rok 1999 i zbliżały się gminne zawody sportowo – pożarnicze. Potrzebny był młody chłopak, który sprawdzi się w sztafecie i w ten sposób pan Sławek został druhem ochotnikiem.
- W mojej rodzinie nie mieliśmy żadnych tradycji strażackich, ale szybko zrozumiałem, że to jest po prostu pomaganie drugiemu człowiekowi – zdradza Sławomir Jaworski. – Bardzo mi się to spodobało. W Ochotniczej Straży Pożarnej w Radomicach byłem do 2008 roku, a potem wstąpiłem do jednostki lipnowskiej. Wcześniej w Radomicach, a później w Lipnie do moich obowiązków należało też prowadzenie kroniki. Nie ukrywam, że bardzo to lubię, bo zawsze interesowałem się historią. W Lipnie to zadanie przejąłem po Wojciechu Urbanku, który robił to z wielkim oddaniem. Niestety, śmierć przerwała jego starania.

Na druhów ochotników zawsze można liczyć!

Nasz bohater zmierzył się dużym wyzwaniem, jakim było opracowanie dziejów Ochotniczej Straży Pożarnej w Lipnie na jej 135 – lecie. Powstała ona w 1881 roku i pierwsze półwiecze zostało dobrze udokumentowane, bo na złoty jubileusz burmistrz Zygmunt Uzarowicz wydał w 1931 roku publikację książkową. – Udało mi się przygotować rzetelną historię jednostki, opartą na faktach – opowiada pan Sławek. – Wypełniłem większość luk, co nie było sprawą prostą, bo pamięć ludzka jest ulotna. Ta praca zajęła mi cztery lata. Spędziłem wiele godzin w różnych bibliotekach i na rozmowach z ludźmi. Na kolejny jubileusz, który będzie w przyszłym roku, będę miał już ułatwione zadanie.
Zajmuje się nie tylko kroniką, bo jako sekretarz ma dużo więcej obowiązków, a przede wszystkim bierze również udział w akcjach ratowniczo – gaśniczych. – Nasza jednostka jest w Krajowym Systemie Ratowniczo – Gaśniczym i musimy nadążać za wszelkimi nowościami. Bierzemy udział w szkoleniach, bo szczególnie dużo zmienia się w ratownictwie technicznym. W ubiegłym roku utworzyliśmy młodzieżową drużynę pożarniczą, która jest naszym przysłowiowym oczkiem w głowie. Najbardziej jestem dumny z tego, że wyciągnęliśmy tych młodych ludzi sprzed komputerów. Strażackiego bakcyla zaszczepiłem i żonie, i córce.
Zamiłowanie do historii u pana Sławka przybrało dość szeroki obrót. Kilka lat temu stał się posiadaczem trabanta rocznik 1986. Urzekł go jego dwutaktowy głos silnika. – Zawsze chciałem mieć coś starego – opowiada. – Akurat kolega sprzedawał trabanta i go od niego odkupiłem. Systematycznie go remontuję i jeżdżę na zloty starych samochodów. Trabantów jest mało, bo bardziej modne są stare polskie samochody. Muszę przyznać, że zjeździłem nim już całe nasze województwo, a atmosfera na zlotach jest niepowtarzalna. Staram się nawet ubierać stosownie do epoki.
Jakby tego było mało, pan Sławek prowadzi jeszcze kronikę LZS Jastrzębie i jest honorowym krwiodawcą. Ma na swoim koncie 33 litry oddanej krwi.
- Krew po raz pierwszy oddałem podczas służby wojskowej – wspomina. – Potem miałem krótką przerwę, ale wróciłem do systematycznego oddawania. Gdy po operacji musiałem odczekać kilka miesięcy, było mi ciężko, bo organizm się przyzwyczaił do takich ubytków krwi. Pomagam chorym wrócić do zdrowia.
Naprawdę jest się szczęściarzem, gdy odkryje się w sobie pasję, która życiu dodaje smaku. Wtedy nabiera ono zupełnie innych barw i staje się pełniejsze.