Smutne życie psów w schronisku. One czekają na adopcję [zdjęcia, wideo]
W inowrocławskim schronisku aktualnie przebywa 149 psów. Ich liczba z roku na rok spada. Zwiększa się bowiem liczba adopcji.
Podbiegają do furtki i patrzą w oczy odwiedzających. Jakby chciały w ten sposób wyprosić wolność. Smutny to widok.
- Staram się nie przywiązywać do nich emocjonalnie. Bo zdarzyło mi się już wielokrotnie, że łezka w oku się zakręciła - wyznaje Wiesław Borkowski, lekarz weterynarii zajmujący się zwierzętami w schronisku. - Musiałem trochę zmienić do nich podejście. Kilka lat temu, jak sterylizowałem suki, zostawiałem je u siebie na kilka dni w gabinecie. Gdy odstawiałem je za kraty, one za mną płakały. Od tamtej pory zaraz po zabiegu suka wraca do swojego kojca. Dziś staram się do tematu podchodzić bardziej racjonalnie - zdradza.
Pies-rekordzista przebywa w schronisku już około 9, 10 lat.
- To Tadzio, staruszek. W schronisku był już, jak ja 8 lat temu rozpoczynałem tu pracę. Nie był już pierwszej młodości, jak tu przyszedł. Bardzo podupada na zdrowiu. Nie ma żadnych szans na adopcję - podkreśla Wiesław Borkowski.
Wiele osób odwiedza schronisko. Zdarza się, że bardziej wrażliwe wychodzą stąd z płaczem. - Musimy pamiętać, że takie miejsca są i muszą być. Nasze zwierzęta mają tu dobre warunki. Zapewniamy im jedzenie. Nigdy nie głodowały. Mają schronienie, mają opiekę lekarską. Jedyne, czego nie możemy im dać, to miłości - wyznaje.
Zachęca mieszkańców do przemyślanych i rozsądnych adopcji. - Łatwo przyjść tu, zlitować się nad pieskiem stojącym za kratą i dać mu wolność. Pies to jednak nie przedmiot, nie zabawka, którą można odstawić na półkę, gdy nam się znudzi. Zwierzę wymaga naszego poświęcenia. I to są decyzje na długie, długie lata - podkreśla.
Adopcje są przeprowadzane codziennie, oprócz czwartków i niedzieli, między godziną 12 a 14.
Smutne życie psów w schronisku. One czekają na adopcję [zdjęcia, wideo]
W inowrocławskim schronisku aktualnie przebywa 149 psów. Ich liczba z roku na rok spada. Zwiększa się bowiem liczba adopcji.
Podbiegają do furtki i patrzą w oczy odwiedzających. Jakby chciały w ten sposób wyprosić wolność. Smutny to widok.
- Staram się nie przywiązywać do nich emocjonalnie. Bo zdarzyło mi się już wielokrotnie, że łezka w oku się zakręciła - wyznaje Wiesław Borkowski, lekarz weterynarii zajmujący się zwierzętami w schronisku. - Musiałem trochę zmienić do nich podejście. Kilka lat temu, jak sterylizowałem suki, zostawiałem je u siebie na kilka dni w gabinecie. Gdy odstawiałem je za kraty, one za mną płakały. Od tamtej pory zaraz po zabiegu suka wraca do swojego kojca. Dziś staram się do tematu podchodzić bardziej racjonalnie - zdradza.
Pies-rekordzista przebywa w schronisku już około 9, 10 lat.
- To Tadzio, staruszek. W schronisku był już, jak ja 8 lat temu rozpoczynałem tu pracę. Nie był już pierwszej młodości, jak tu przyszedł. Bardzo podupada na zdrowiu. Nie ma żadnych szans na adopcję - podkreśla Wiesław Borkowski.
Wiele osób odwiedza schronisko. Zdarza się, że bardziej wrażliwe wychodzą stąd z płaczem. - Musimy pamiętać, że takie miejsca są i muszą być. Nasze zwierzęta mają tu dobre warunki. Zapewniamy im jedzenie. Nigdy nie głodowały. Mają schronienie, mają opiekę lekarską. Jedyne, czego nie możemy im dać, to miłości - wyznaje.
Zachęca mieszkańców do przemyślanych i rozsądnych adopcji. - Łatwo przyjść tu, zlitować się nad pieskiem stojącym za kratą i dać mu wolność. Pies to jednak nie przedmiot, nie zabawka, którą można odstawić na półkę, gdy nam się znudzi. Zwierzę wymaga naszego poświęcenia. I to są decyzje na długie, długie lata - podkreśla.
Adopcje są przeprowadzane codziennie, oprócz czwartków i niedzieli, między godziną 12 a 14.
Smutne życie psów w schronisku. One czekają na adopcję [zdjęcia, wideo]
W inowrocławskim schronisku aktualnie przebywa 149 psów. Ich liczba z roku na rok spada. Zwiększa się bowiem liczba adopcji.
Podbiegają do furtki i patrzą w oczy odwiedzających. Jakby chciały w ten sposób wyprosić wolność. Smutny to widok.
- Staram się nie przywiązywać do nich emocjonalnie. Bo zdarzyło mi się już wielokrotnie, że łezka w oku się zakręciła - wyznaje Wiesław Borkowski, lekarz weterynarii zajmujący się zwierzętami w schronisku. - Musiałem trochę zmienić do nich podejście. Kilka lat temu, jak sterylizowałem suki, zostawiałem je u siebie na kilka dni w gabinecie. Gdy odstawiałem je za kraty, one za mną płakały. Od tamtej pory zaraz po zabiegu suka wraca do swojego kojca. Dziś staram się do tematu podchodzić bardziej racjonalnie - zdradza.
Pies-rekordzista przebywa w schronisku już około 9, 10 lat.
- To Tadzio, staruszek. W schronisku był już, jak ja 8 lat temu rozpoczynałem tu pracę. Nie był już pierwszej młodości, jak tu przyszedł. Bardzo podupada na zdrowiu. Nie ma żadnych szans na adopcję - podkreśla Wiesław Borkowski.
Wiele osób odwiedza schronisko. Zdarza się, że bardziej wrażliwe wychodzą stąd z płaczem. - Musimy pamiętać, że takie miejsca są i muszą być. Nasze zwierzęta mają tu dobre warunki. Zapewniamy im jedzenie. Nigdy nie głodowały. Mają schronienie, mają opiekę lekarską. Jedyne, czego nie możemy im dać, to miłości - wyznaje.
Zachęca mieszkańców do przemyślanych i rozsądnych adopcji. - Łatwo przyjść tu, zlitować się nad pieskiem stojącym za kratą i dać mu wolność. Pies to jednak nie przedmiot, nie zabawka, którą można odstawić na półkę, gdy nam się znudzi. Zwierzę wymaga naszego poświęcenia. I to są decyzje na długie, długie lata - podkreśla.
Adopcje są przeprowadzane codziennie, oprócz czwartków i niedzieli, między godziną 12 a 14.
Smutne życie psów w schronisku. One czekają na adopcję [zdjęcia, wideo]
W inowrocławskim schronisku aktualnie przebywa 149 psów. Ich liczba z roku na rok spada. Zwiększa się bowiem liczba adopcji.
Podbiegają do furtki i patrzą w oczy odwiedzających. Jakby chciały w ten sposób wyprosić wolność. Smutny to widok.
- Staram się nie przywiązywać do nich emocjonalnie. Bo zdarzyło mi się już wielokrotnie, że łezka w oku się zakręciła - wyznaje Wiesław Borkowski, lekarz weterynarii zajmujący się zwierzętami w schronisku. - Musiałem trochę zmienić do nich podejście. Kilka lat temu, jak sterylizowałem suki, zostawiałem je u siebie na kilka dni w gabinecie. Gdy odstawiałem je za kraty, one za mną płakały. Od tamtej pory zaraz po zabiegu suka wraca do swojego kojca. Dziś staram się do tematu podchodzić bardziej racjonalnie - zdradza.
Pies-rekordzista przebywa w schronisku już około 9, 10 lat.
- To Tadzio, staruszek. W schronisku był już, jak ja 8 lat temu rozpoczynałem tu pracę. Nie był już pierwszej młodości, jak tu przyszedł. Bardzo podupada na zdrowiu. Nie ma żadnych szans na adopcję - podkreśla Wiesław Borkowski.
Wiele osób odwiedza schronisko. Zdarza się, że bardziej wrażliwe wychodzą stąd z płaczem. - Musimy pamiętać, że takie miejsca są i muszą być. Nasze zwierzęta mają tu dobre warunki. Zapewniamy im jedzenie. Nigdy nie głodowały. Mają schronienie, mają opiekę lekarską. Jedyne, czego nie możemy im dać, to miłości - wyznaje.
Zachęca mieszkańców do przemyślanych i rozsądnych adopcji. - Łatwo przyjść tu, zlitować się nad pieskiem stojącym za kratą i dać mu wolność. Pies to jednak nie przedmiot, nie zabawka, którą można odstawić na półkę, gdy nam się znudzi. Zwierzę wymaga naszego poświęcenia. I to są decyzje na długie, długie lata - podkreśla.
Adopcje są przeprowadzane codziennie, oprócz czwartków i niedzieli, między godziną 12 a 14.
