„Szkoła uczuć” po latach. Co dziś słychać u gwiazd młodzieżowego hitu sprzed 20 lat?

„A Walk to Remember”, czyli w polskiej wersji „Szkoła uczuć”, to amerykański film fabularny z 2002 roku w reżyserii Adama Shankmana. Produkcja powstała na podstawie powieści Nicolasa Sparks’a, „Jesienna miłość”.

Główni bohaterowie, Jamie Sullivan i Landon Carter spotykają się przypadkowo. Ona jest mądrą, uczciwą i uczuciową nastolatką, a on szkolnym lekkoduchem. Niespodziewanie łączy ich miłość, która raz na zawsze pozostawia ślad w sercu Cartera.

Podczas każdej wiosny Carter wraca do małego miasteczka położonego nad wodą, Beaufort, w Karolinie Północnej i wspomina tam dawne lata, czas spędzony w lokalnej szkole oraz dziewczynę, która zmieniła jego życie.

Dziewczyna ta była prawdopodobnie jedyną osobą, którą Landon pokochał. Poważna, konserwatywna, niezależna córka pastora była wówczas jak z innej epoki. Jej poczucie własnej wartości nie zależało od tego, co sądzą o niej inni. Była silnie związana z wiarą i nic dziwnego – wszak jej ojciec to pastor.

Nikt nie spodziewał się, że Jamie i Cartera połączy uczucie. W końcu on był jej zupełnym przeciwieństwem. Popularny w szkole, rozrabiaka, wszędzie było go pełno.

Ich los połączył się, gdy chłopak za karę zobowiązany był do udzielania korepetycji młodszym uczniom i woźnym i do wystąpienia w spektaklu wiosennym Klubu Dramatycznego, które działało w szkole. Wtedy właśnie ścieżki życia chłopaka i skromnej uczennicy połączyły się pomimo wielu przeciwności. Ich znajomości nie był przychylny tata Sullivan – dziewczyna bowiem od dawna chorowała na białaczkę i wisiała nad nią wizja śmierci. Pastor nie chciał, by jego córka spędzała – być może – ostatnie miesiące życia – z tak nieodpowiedzialnym chłopakiem. On jednak nie odpuszczał. Chciał jej życie wypełnić szczęściem…

Nie ma chyba na świecie osoby, która nie uroniłaby łzy na „Szkole uczuć”.

Jest to jeden z tym wartościowych filmów, które powinny być oglądane na lekcjach uczniom w szkole średniej. Nic dziwnego, że produkcja była szeroko komentowana, nosiła miano wyjątkowej.