W naszym środowisku mamy do czynienia z wieloma bakteriami. Czasem gdy trafią one do naszego organizmu, może pojawić się problem, bo wywołują choroby, od tych drobnych po bardzo poważne. Są też takie, które określa się jako najbardziej niebezpieczne, gdyż nie działają na nie leki. Sprawdzamy najbardziej niebezpieczne bakterie, które mogą trafić do organizmu i wywołać poważne konsekwencje.
Zobaczcie na kolejnych zdjęciach jak unikać tych niebezpiecznych bakterii.
Helicobacter pylori
Bakteria ta sieje spustoszenie w żołądku, może doprowadzić nawet do raka. Bardzo ciężka do uleczenia.
Zainfekowanie tą bakterią odbywa się drogą pokarmową (najczęściej u dzieci przed ukończeniem 10 roku życia), a także przez oralne stosunki płciowe. Kontakt z małą ilością śliny, jaki ma miejsce np. przy pocałunku, nie powoduje infekcji. Ryzyko zarażenia wzrasta przy piciu ze wspólnych butelek, jedzeniu z jednego talerza.
Salmonella
Bakterie Salmonella bytują zarówno w organizmach ludzi, jak i zwierząt. Do zakażenia dochodzi na drodze spożycia pokarmu lub wody skażonych tymi drobnoustrojami – najczęściej są to jajka (i pokarmy je zawierające), niedogotowane mięso drobiowe. Możliwe jest także zakażenie poprzez spożycie innych skażonych produktów, jak np. owoców morza, sosów, niektórych przypraw, ciast ze śmietaną, nabiału lub zanieczyszczonych warzyw.
Salmonella zazwyczaj jest chorobą samoograniczającą się, której objawy ustępują samoczynnie po krótkim czasie. Stosowane leczenie zazwyczaj ma charakter objawowy – ma ono na celu zmniejszenie dolegliwości odczuwanych przez pacjenta bez bezpośredniego działania na przyczyny infekcji.
Acinetobacter baumannii
Stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego na całym świecie, ponieważ są trudne do leczenia i wiążą się z wysoką zachorowalnością oraz umieralnością.
Często wywołuje zakażenia oportunistyczne u ludzi. Jej naturalnym środowiskiem jest woda i gleba. Infekcja Acinetobacter baumannii jest częstym zakażeniem wewnątrzszpitalnym u pacjentów wymagających dużej ilości procedur inwazyjnych, przebywających na oddziałach intensywnej terapii. Często znajdowana jest w różnych materiałach klinicznych – krwi, moczu, płynie mózgowo-rdzeniowym, materiale z ran pooperacyjnych. Zakażenie u takich pacjentów może często prowadzić do sepsy.
