7. Maksymilian Sitek (2000)
Pozytywnie nas zaskakuje w tym sezonie Stal Mielec. Jednym z beneficjentów tej postawy jest Maksymilian Sitek. Gdy drużynie dobrze idzie, ten zawsze odpłaci się kluczowym zagraniem lub bramką i asystą. Sitek gra na skrzydle dość nieprzewidywalnie i jego skłonność do wymienności pozycji sprawia, że trudno go upilnować.
6. Maik Nawrocki (2001)
Nie można jednej wpadki ze Spartakiem Moskwa przykrywać jego wszystkich zasług. Nawrocki to dojrzały obrońca, który dzielnie bronił dostępu do bramki Legii na dwóch frontach. Nawet jeśli drużynie nie szło specjalnie dobrze, to przynajmniej sam Nawrocki stał na wysokim poziomie. Nie bez powodu Legia już teraz chce go wykupić, by zaraz sprzedać ze sporym zyskiem.
5. Krzysztof Kubica (2000)
Bardzo pozytywnie zaskoczył nas w drugiej części rundy jesiennej. Kubica świetnie odnajduje się w środku pola, jest postawnym zawodnikiem i sprawia, że Górnik ma dodatkowy atut przy stałych fragmentach gry. Pamiętamy gola głową przeciwko Legii - to jest jego znak firmowy. W ekipie Jana Urbana jest bardzo pożytecznym zawodnikiem.
4. Mateusz Praszelik (2000)
Długo dochodził do optymalnej formy, ale u boku Erika Exposito ma walory, które pozwalają sądzić, że niebawem Ekstraklasa będzie dla niego za mała. Jest dynamiczny, dysponuje świetną techniką i notuje ważne liczby. Jego uderzenia są trudne dla bramkarzy - zdobył ładną bramkę z Rakowem Częstochowa. Śląsk może niebawem liczyć na świetny zarobek.
