W 2008 roku z inicjatywy rodziców, pedagogów i kilku innych osób, w trosce o potrzeby osób niepełnosprawnych i ich rodzin - powstało Stowarzyszenie Wspierania Osób Niepełnosprawnych SUBICERE - co z języka łacińskiego znaczy - otworzyć się, przyjąć, ofiarować.

Podstawowym celem działalności stowarzyszenia są szeroko pojęte działania na rzecz osób niepełnosprawnych - rewalidacja, rehabilitacja społeczna i zawodowa zapobiegająca ich izolacji w środowisku.

To także troska o rodziny osób niepełnosprawnych, borykających się z wieloma codziennymi problemami i przełamującymi - często w osamotnieniu - różnoraki bariery materialne i mentalne, wynikające z dysfunkcji ich dzieci i osób, którymi się opiekują.

Metodę ich pracy najogólniej można nazwać terapią przez radosną zabawę. Przyjmuje ona formy zajęć, ruchowych, muzycznych i tanecznych oraz działań praktycznych opartych na atrakcyjnej dla uczestników tematyce regionalnej. To m.in. lepienie gliny, pieczenie chleba, robienie masła.

Zwieńczeniem tej aktywności są występy taneczne i scenki teatralne w wykonaniu podopiecznych, kiermasze ich prac oraz degustacje potraw kujawskich.

W 2008 roku z inicjatywy rodziców, pedagogów i kilku innych osób, w trosce o potrzeby osób niepełnosprawnych i ich rodzin - powstało Stowarzyszenie Wspierania Osób Niepełnosprawnych SUBICERE - co z języka łacińskiego znaczy - otworzyć się, przyjąć, ofiarować.

Podstawowym celem działalności stowarzyszenia są szeroko pojęte działania na rzecz osób niepełnosprawnych - rewalidacja, rehabilitacja społeczna i zawodowa zapobiegająca ich izolacji w środowisku.

To także troska o rodziny osób niepełnosprawnych, borykających się z wieloma codziennymi problemami i przełamującymi - często w osamotnieniu - różnoraki bariery materialne i mentalne, wynikające z dysfunkcji ich dzieci i osób, którymi się opiekują.

Metodę ich pracy najogólniej można nazwać terapią przez radosną zabawę. Przyjmuje ona formy zajęć, ruchowych, muzycznych i tanecznych oraz działań praktycznych opartych na atrakcyjnej dla uczestników tematyce regionalnej. To m.in. lepienie gliny, pieczenie chleba, robienie masła.

Zwieńczeniem tej aktywności są występy taneczne i scenki teatralne w wykonaniu podopiecznych, kiermasze ich prac oraz degustacje potraw kujawskich.

W 2008 roku z inicjatywy rodziców, pedagogów i kilku innych osób, w trosce o potrzeby osób niepełnosprawnych i ich rodzin - powstało Stowarzyszenie Wspierania Osób Niepełnosprawnych SUBICERE - co z języka łacińskiego znaczy - otworzyć się, przyjąć, ofiarować.

Podstawowym celem działalności stowarzyszenia są szeroko pojęte działania na rzecz osób niepełnosprawnych - rewalidacja, rehabilitacja społeczna i zawodowa zapobiegająca ich izolacji w środowisku.

To także troska o rodziny osób niepełnosprawnych, borykających się z wieloma codziennymi problemami i przełamującymi - często w osamotnieniu - różnoraki bariery materialne i mentalne, wynikające z dysfunkcji ich dzieci i osób, którymi się opiekują.

Metodę ich pracy najogólniej można nazwać terapią przez radosną zabawę. Przyjmuje ona formy zajęć, ruchowych, muzycznych i tanecznych oraz działań praktycznych opartych na atrakcyjnej dla uczestników tematyce regionalnej. To m.in. lepienie gliny, pieczenie chleba, robienie masła.

Zwieńczeniem tej aktywności są występy taneczne i scenki teatralne w wykonaniu podopiecznych, kiermasze ich prac oraz degustacje potraw kujawskich.

W 2008 roku z inicjatywy rodziców, pedagogów i kilku innych osób, w trosce o potrzeby osób niepełnosprawnych i ich rodzin - powstało Stowarzyszenie Wspierania Osób Niepełnosprawnych SUBICERE - co z języka łacińskiego znaczy - otworzyć się, przyjąć, ofiarować.

Podstawowym celem działalności stowarzyszenia są szeroko pojęte działania na rzecz osób niepełnosprawnych - rewalidacja, rehabilitacja społeczna i zawodowa zapobiegająca ich izolacji w środowisku.

To także troska o rodziny osób niepełnosprawnych, borykających się z wieloma codziennymi problemami i przełamującymi - często w osamotnieniu - różnoraki bariery materialne i mentalne, wynikające z dysfunkcji ich dzieci i osób, którymi się opiekują.

Metodę ich pracy najogólniej można nazwać terapią przez radosną zabawę. Przyjmuje ona formy zajęć, ruchowych, muzycznych i tanecznych oraz działań praktycznych opartych na atrakcyjnej dla uczestników tematyce regionalnej. To m.in. lepienie gliny, pieczenie chleba, robienie masła.

Zwieńczeniem tej aktywności są występy taneczne i scenki teatralne w wykonaniu podopiecznych, kiermasze ich prac oraz degustacje potraw kujawskich.