Wodne kwiaty

     Natomiast łacińska nazwa hortensji - Hydrangea - znaczy tyle, co popijająca wodę. Bo rośliny te dobrze rosną tylko w bardzo wilgotnej glebie.
     Przez wiele lat hortensje traktowane były jak staromodne kwiaty naszych babć. Od niedawna cieszą się bardzo dużym zainteresowaniem. I coraz więcej właścicieli ogródków chce wiedzieć, jak je uprawiać.
     W naszych ogrodach najczęściej spotyka się cztery gatunki hortensji: ogrodową (Hydrangea macrophylla), bukietową (H. paniculata), krzewiastą (H. arborescens) oraz pnącą (H. scandens). Wspaniałe różnokolorowe kule, wiechy i baldachy tworzą kwiaty płone, natomiast kwiaty płodne są mikroskopijnej wielkości i przeważnie schowane pod kwiatami płonymi.
     Cień i wilgoć
     Hortensja ogrodowa przywieziona została do Europy z Dalekiego Wschodu. Ponieważ kwitnie już po osiągnięciu wysokości 25-30 cm, jest też przydatna do uprawy doniczkowej, ale trzeba pamiętać o tym, że po przekwitnięciu nie wszystkie hortensje możemy posadzić w ogrodzie. Niektóre nie zniosą naszej zimy. Kwiatostany hortensji ogrodowej tworzą się na pędach tegorocznych i osiągają średnicę 15-20 cm.
     Ten gatunek ma wiele odmian, które różnią się mrozoodpornością oraz barwą (biała, różowa, czerwona, łososiowa i naturalnie niebieska), wielkością i kształtem kwiatostanów. Są też odmiany o ozdobnych liściach.
     Krzewy potrzebują stanowiska lekko ocienionego, zacisznego oraz próchnicznej i bardzo wilgotnej gleby o kwaśnym odczynie (pH 4,5-5,0). Jeśli gleba będzie kwaśna, tworzyć się będą niebieskie kwiaty. Jeśli odczyn będzie za wysoki, odmiany o niebieskich kwiatach wytworzą kwiaty różowe. Przez cały okres wegetacji rośliny wymagają systematycznego nawożenia. Rozmnażamy je przez sadzonki zdrewniałe.
     Hortensje ogrodowe kwitną od maja do sierpnia, a nawet dłużej, jeśli pogoda jest sprzyjająca. Pędy odmian o dużych kwiatostanach (o ponad 20-centymetrowej średnicy) wymagają palikowania. Po kwitnieniu, w końcu sierpnia lub we wrześniu hortensje przycinamy, pamiętając, żeby przypadkiem nie usunąć pędów z grubymi pąkami kwiatostanowymi, które zakwitną w przyszłym roku.
     Z nadejściem przymrozków krzewy kopczykuje się do wysokości 20 cm. Jeśli zima jest mroźna, hortensje wymagają dodatkowego okrycia słomą, włókniną lub stroiszem. Odporność roślin na mróz wzrasta po jesiennym podlaniu nawozem potasowym (np. saletrą potasową).
     Drzewko lub pnącze
     Hortensja bukietowa dorasta do 3 m wysokości, a pędy i liście ma szorstko owłosione. Można ją prowadzić w formie małego drzewka. Zakwita dopiero w sierpniu-wrześniu. Kwiaty w stożkowatych wiechach w pełni kwitnienia są białe, a następnie zmieniają barwę na różową. Choć hortensja bukietowa jest bardziej mrozoodporna niż hortensja ogrodowa, na zimę również trzeba ją zabezpieczyć.
     Hortensja krzewiasta (inaczej zwana drzewkowatą) dorasta tylko do 1,5 metra wysokości i silnie się rozgałęzia. Ma okrągłe, ciemnozielone, szorstko owłosione liście i płaskie baldachogrona lub okrągłe kule białych kwiatów, które często przebarwiają się na kolor zielonkawożółty.
     Hortensja pnąca pnie się po podporach przy pomocy czepnych korzeni przybyszowych. Ma luźne, mało dekoracyjne kwiatostany, ale za to piękne liście - okrągłe, błyszczące, ciemnozielone.
     Bardzo ekstrawaganckim wyglądem wyróżnia się hortensja miękkowłosa (H. aspera) - ma miękkie liście i zupełnie płaskie kwiatostany. Krzew rozrasta się szeroko i najlepiej czuje się na zacienionym stanowisku.