Wpadnij na chwilę do Padwy

Padwa, oblana uroczo wodami rzeki Bacchiglione, wypełniona kamiennymi domami, kościołami i wspaniałą historią, jest ozdobą i stolicą równinnej krainy - Wenecji Euganejskiej (Veneto). W krajobrazie dominują rzeki, większe i mniejsze kanały, żyzne pola i piękne miasta.

Ucieczka z Troi
A wszystko miało zacząć się w odległej Troi, skąd pochodził Antenor - doradca króla Priama, a potem towarzysz Eneasza w jego tułaczce po zdobyciu miasta przez Greków. Tak twierdził Wergiliusz. Po przybyciu na Półwysep Apeniński Antenor założył Patavium, czyli starożytną Padwę.
Miasto szybko zyskało sławę jednego z bogatszych w cesarstwie rzymskim. Pierwsze wzmianki o nim pojawiły się w IV w. p.n.e. Tak, jak wiele innych ośrodków imperium, zostało zdobyte i złupione przez Wizygotów i Hunów, a potem przez Longobardów. Tych ostatnich wyparły wojska Franków pod wodzą ich króla Pepina i jego syna, późniejszego cesarza - Karola Wielkiego.

Na przełomie XII i XIII wieku - wzorem wielu innych silnych miast Italii - Padwa zyskuje niezależność, która wyrażała się rządami możnych rodów patrycjuszowskich i powoływanej w miarę demokratycznie rady miejskiej. Dominująca rola przypadła wtedy rodom Romano i Carrara.

Kolebka nauki
Znamienną datą w historii Padwy wyznacza rok 1222 gdy powołano do życia drugi po Bolonii uniwersytet w Europie.
Uczelnię założyli profesorowie i wspierający ich studenci, którzy odeszli z uczelni bolońskiej nie mogąc zdzierżyć tamtejszej dyscypliny. Teraz mogli się cieszyć znacznie większymi swobodami, nawet studiując teologię i nauki prawne.

W XV stuleciu dzięki wsparciu republiki weneckiej, a w opozycji do państwa kościelnego, rozwinęły się medycyna, astronomia, filozofia. Turystom zwiedzającym uniwersytet pokazuje się okna sali, w której studenci medycyny poznawali anatomię człowieka, uczestnicząc w nowatorskich jak na tamte czasy sekcjach zwłok. Ale też dzięki temu mury uczelni opuszczali wysoko wykwalifikowani i - jak mawiano - odważni lekarze.

Na ścianach dziedzińca starej części uniwersytetu zachowały się herby rodowe żaków, w tym polskie. A trzeba wiedzieć, że studiowali tu m.in. Mikołaj Kopernik, Jan Kochanowski, Hieronim Augustyn Lubomirski - późniejszy hetman wielki koronny, Jan Zamoyski - późniejszy rektor uniwersytetu padewskiego, a potem kanclerz wielki koronny.

W historii światowej nauki złotymi głoskami zapisała się Elena Lucrezia Cornaro Piscopia, która w roku 1678 jako pierwsza kobieta zdobyła stopień doktora w dziedzinie filozofii. Jeszcze większą sławę zyskała Katarzyna, zapewne postać fikcyjna, bohaterka szekspirowskiego dzieła - "Poskromienie złośnicy". Szekspir opiewał piękno renesansowej Padwy - kolebki nauki i sztuk.
Zabytkowy uniwersytet wymaga remontu, ale władze uczelni i miasta uważają, że są pilniejsze potrzeby.
Na architekturę i artystyczny wystrój nowego gmachu uczelni, który przylega do starego, miała wpływ ideologia faszystowska Benito Mussoliniego.

W roku 1545 uniwersytet założył Ogród Botaniczny - drugi taki na świecie, obecnie najstarszy. W roku 1997 ogród wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO, o czym świadczy stosowana tablica na bramie. W fosie opływającej ogród baraszkują pstrągi.

Kaplica z freskami Giotta
Na północ od uniwersytetu wznosi się średniowieczna Capella degli Scrovegni (Kaplica Scrovegnich), w której podziwiać można wspaniałe religijne freski Giotta. Ich motywem jest odkupienie.
Bazylika św. Antoniego

Z Padwą związany był św. Antoni (1195-1231), którego sarkofag znajduje się w Basilica del Santo, czyli Bazylice Świętego. Wejście do kościoła jest bezpłatne, ale bezwzględnie zakazane jest fotografowanie. Dyspensę mają tylko dziennikarze i tylko pomiędzy godz. 12.00 a 14.00, po zgłoszeniu się do punktu informacyjnego.

Grób św. Antoniego wykonany z białego kamienia wzniesiony jest ponad posadzkę. Rzesze wiernych dotykają sarkofagu, modlą się.
Św. Antoni był franciszkaninem krasomówcą, jego kazania porywały tłumy. Nazywano go "młotem na heretyków". Jego ciało uległo całkowitemu rozkładowi, poza językiem.
Bazylikę wzniesiono w latach 1232-1307. Budowla jest wspaniałym przykładem połączenia stylu romańskiego, bizantyjskiego (kopuły) gotyckiego i weneckiego. To oczywiście wpływ potężnej republiki weneckiej, jej mecenatu nad kulturą i sztuką. Wnętrze zachwyca bizantyjskim przepychem. Zdobią go m.in. dzieła Donatella.

Na placu przed bazyliką stoi spiżowy pomnik Gattamelaty - weneckiego kondotiera dosiadającego rumaka. To renesansowe dzieło Donatella.

Na Starym Mieście
Centrum miasta stanowi Piazza della Erbe - dawniej plac targowy, a teraz pełen kawiarenek, gwarny, kolorowy. Dominuje nad nim Pałac Mądrości (Palazzo della Regione) przypominający Pałac Dożów w Wenecji. Jego wnętrza zdobią piękne freski i drewniany koń - kopia rumaka Gattemelty.
To jeden z kilku placów, przy których wznoszą się okazałe średniowieczne lub renesansowe budowle. W miejskim krajobrazie widoczne są zwłaszcza wyniosłe wieże - czy to ratuszowe, czy też jako bastiony należące do bogatych rodów.

Bazylika, uniwersytet i niemal wszystkie znaczące budowle Padwy znajdują się na w zwartej zabudowie starówki. Jej przeciwieństwem jest rozległy plac Prato della Valle - jeden z największych w Europie - otoczony fosą. Dawniej odbywały się na nim targi i jarmarki. Plac przekształcono w park, miejsce wypoczynku i rekreacji.
Na plac wiodą cztery kamienne mosty, których przyczółki, a także brzegi fosy, zdobią posągi zasłużonych obywateli Padwy. Opodal placu wznosi się potężna bryła Basilica di Santa Giustina.
Do znakomitych zabytków należy specjalnie wybudowana pod kątem namalowania fresków kaplica . Niezwykłe malarstwo Giotta do dziś możemy tam właśnie podziwiać.

Noclegi
W Padwie można znaleźć noclegi w cenie poniżej 50 euro, a więc tanie jak na warunki europejskie. Przykładowo w hostelu przy Via S. Stefano Superiore 33 pokój kosztuje od 35 euro. Hotel "Piccolo Vienna" przy Via B. Pellegrino 133 oferuje nocleg od 33.35 euro, zaś hotel "Monaco" przy Piazzale Stazione 3 - od 55 euro. W hostelu przy Via Aleardo Aleardi 30 można znaleźć nocleg w pokoju wieloosobowym od 19 euro.