Wychowanie fizyczne. Szkoły nie proponują niczego nowego

Rok temu ministerstwo edukacji zaleciło szkołom, by część godzin wf przeznaczyły na zajęcia zgodne z zainteresowaniami uczniów. Teraz resort sprawdził, jak się z tego wywiązały.
Tylko co drugie gimnazjum i co czwarta podstawówka przejęły się rozporządzeniem pani minister. W szkołach ponadgimnazjalnych wygląda to jeszcze gorzej. W ponad 80 proc. odbywają się wyłącznie tradycyjne ćwiczenia.

Gdy pytamy o to szefów edukacji z naszego terenu z trudem przypominają sobie placówki, które realizują w ramach wf inne zajęcia niż klasyczne.

Marian Sajna, dyrektor wydziału oświaty w Bydgoszczy twierdzi, że zdarza się to wyjątkowo.
Jako przykład do naśladowania podaje Zespół Szkół nr 27. Jego dyrektor Michał Przybylski mówi: - Mamy zajęcia alternatywne, ale też basen, "orlik", kort i piękną okolicę.
I w tym tkwi sedno sprawy. - Bez bazy nie ma o czym mówić. To podstawa - twierdzi Małgorzata Ciesielska, doradca z Kujawsko-Pomorskiego Centrum Edukacji Nauczycieli w Toruniu. Dzięki infrastrukturze w bydgoskim zespole nr 27 dzieci nie tylko grają w nogę, kosza i siatkę. Także pływają, również synchronicznie, i trenują lekkoatletykę.
Wprawdzie w Bydgoszczy jest tylko jedna szkoła, przy której nie ma sali gimnastycznej, jednak w tym samym czasie odbywa się kilka lekcji wychowania fizycznego.

Pojawienie się "orlika" usprawniło organizację wuefu przy Szkole Podstawowej nr 4 w Brodnicy. Tamtejsi uczniowie zafascynowali się bejsbolem i chętnie tańczą. - Dzieci lubią różnorodność i lubią poznawać coś nowego - mówi Małgorzata Ciesielska, która uczy tu wf.
- Brakuje specjalistów - odpowiadają niektórzy urzędnicy i dyrektorzy. Ten argument obala Michał Przybylski: - Nauczyciele się dokształcają, tego od nich wymagamy. Muszą być elastyczni.

Tacy pracują także w Zespole Szkół nr 11 we Włocławku. W tym roku dyrektor tej szkoły dodatkowo rozszerza ofertę zajęć alternatywnych, wprowadzając nordic-walking. Dzieci z "Jedenastki" nie tylko grają w tradycyjne gry zespołowe. Ci, którzy nie radzą sobie z nimi mogą brać udział w zajęciach rekreacyjno-sportowych. Jest też grupa, która w ramach wychowania fizycznego pływa, choć przy placówce nie ma basenu.
- We Włocławku jest tylko jeden, - wyjaśnia Bożena El Maaytah - szefowa wydziału oświaty - ale podpisaliśmy umowę z Miejskim Przedsiębiorstwem Komunikacji i dowozimy do niego uczniów. Dodaje także, że inne szkoły także próbowały wprowadzić alternatywne zajęcia z wychowania fizycznego, ale organizacyjnie ich nie udźwignęły.

Toruń wydaje się być więc wyjątkiem. - Zobligowaliśmy szkoły do prowadzenia przynajmniej jednej godziny zajęć alternatywnych - mówi Anna Kłobukowska, dyrektor wydziału oświaty.
Ułatwia to na pewno baza sportowa. Przy każdej toruńskiej placówce oświatowej jest bowiem sala sportowa. A przy niektórych nawet dwie - większa i mniejsza, umożliwiająca zajęcia fitness i gimnastykę korekcyjną.

1 września oficjalnie otwarto kolejną taką inwestycję. Przy Zespole Szkół nr 4 wyrosła pełnowymiarowa hala sportowa. Miasto zbudowało ją za prawie 8 mln zł. Dzięki nowej infrastrukturze szkoła będzie mogła zaproponować uczniom także kolejne formy aktywności, np. piłkę ręczną i halową piłkę nożną. Nie oznacza to jednak, że do tej pory młodzież licealna z IV LO brała udział wyłącznie w tradycyjnych zajęciach. Wręcz przeciwnie. Wybierała spośród: pływania, piłki nożnej, siatkówki, koszykówki (z której szkoła jest najbardziej znana), turystyki pieszej i rowerowej.

Andrzej Piwoński - nauczyciel wychowania fizycznego z ZS nr 4 tłumaczy: - Zaproponowaliśmy uczniom trzecią godzinę wuefu w ramach fakultetów. Na zajęcia może więc przyjść każdy uczeń, zarówno pierwszej, jak i trzeciej klasy.
Młodzież np. przyjeżdża raz w miesiącu w sobotę i wyjeżdża na kilkugodzinną wycieczkę lub wyrusza na marsz na orientację.
Nauczyciel zapewnia: - U nas to się naprawdę sprawdza.