Zniechęcenie i wyczerpanie emocjonalne to jedne z podstawowych objawów wypalenia zawodowego. Wiąże się ono również z poczuciem braku kompetencji i tym, że sukces w pracy jest poza zasięgiem.
Wypalenie rozwija się powoli. Początkowo towarzyszą mu tylko niewielkie sygnały, które nie różnią się od zwykłych reakcji stresowych. U osób dotkniętych długotrwałym zmęczeniem pojawiają się m.in.: brak apetytu, zakłócenia snu, obniżenie potrzeb seksualnych, nadużywanie alkoholu, leków i nadmierne palenie papierosów.
Zmiany występują także w sferze rodzinnej i towarzyskiej. Wypalenie może dotknąć wszystkich pracujących. Największe ryzyko związane jest np. takimi zawodami: menedżera, lekarza, pielęgniarki, nauczyciela, doradcy personalnego, handlowca i psychologa. Kryzys pojawia się zwykle między 3 a 7 rokiem pracy. Jak mu zapobiegać? Pracownicy powinni pamiętać, aby rozładowywać stres i zmęczenie, zanim ulegnie to kumulacji. Należy zwracać uwagę na własne potrzeby i aspiracje związane nie tylko z pracą. W uzyskaniu satysfakcji z wykonywanej pracy pomoże zdrowy dystans do obowiązków. W przypadku nasilania się objawów należy skontaktować się z psychologiem.
