Zagadki w odcinkach

     Pani Elżbieta na zdjęciu ze spotkania Koła Pań rozpoznała swoją babcię: - Osoba stojąca na górze zdjęcia, między dwiema paniami w białych bluzkach, to Władysława Kurządkowska, córka Mariana i Magdaleny Kozakiewicz. Mam podobne zdjęcie w rodzinnym albumie, choć panie są nieco inaczej ustawione. Mąż Władysławy, Edward, był właścicielem linii autobusowych. Syn Bogdan należał do Armii Krajowej i został rozstrzelany przez Niemców w czerwcu 1943 roku w Boryszewie koło Sochaczewa. Siostra Władysławy, Zofia Domaradzka, była kierownikiem szkoły w Półwiesku (gmina Wąpielsk - red.), a jej mąż Andrzej tam uczył. Oboje zostali zamordowani przez hitlerowców w Domu Kaźni w Rypinie 2 listopada 1939 roku.
     _Zdjęcie miejsca zidentyfikowali panowie Grzegorz Żebrowski i Szymon Wiśniewski. Ten ostatni przesłał nam aktualną fotografię klasztoru i jego historię, posiłkując się książką Mirosława Krajewskiego "Kościół i Klasztor Ojców Karmelickich w Oborach":
     - Na zdjęciu znajduje się fragment zabudowań klasztoru i kościoła Ojców Karmelitów Trzewiczkowych w Oborach (gmina Zbójno - red.). Warto tu chociaż zarysować dzieje tej miejscowości i tego zgromadzenia. W 1605 ówcześni właściciele Obór Łukasz i Anna z Galemskich Rudzowscy ufundowali mały drewniany kościół i zabudowania klasztorne na Kalwarii. Obecnie w tym miejscu znajduje się stary cmentarz. Pierwsze zabudowania spłonęły w 1617 r., co doprowadziło do odbudowy kościoła, ale już w nowym miejscu u podnóża wzniesienia. Następne lata to okres przebudowy i rozbudowy klasztoru. Wydarzenia historyczne nie ominęły Obór. W czasie wojen w 1629 r. i Potopu Szwedzkiego klasztor został napadnięty i splądrowany, kilku księży zamordowano. Na kościół nakładano wysokie kontrybucje. Od początku swego istnienia klasztor był hojnie obdarowywany przez okoliczną szlachtę, m. in. Dziewanowskich z Płonnego, Nałęczów, czy później Borzewskich z Ugoszcza. Wiek XIX to okres regresu dla konwentu oborskiego. Dopiero druga połowa przyniosła stopniowy rozkwit. Przeprowadzono remonty. Lata sześćdziesiąte to czas powstania styczniowego, kiedy to zakonnicy z Obór udzielali schronienia powstańcom. O tych wydarzeniach napisała Maria Konopnicka w noweli "W Oborach". Obory stały się miejscem internowania wielu okolicznych księży. Kolejny tragiczny okres dla tej miejscowości to czas II wojny światowej. Już we wrześniu 1939 zaczęły się represje wobec zakonników. Również Niemcy utworzyli tu obóz dla księży. Naziści przez cały okres okupacji poszukiwali cennego zabytku i przedmiotu kultu figury Matki Boskiej Bolesnej. Nie udało im się jednak jej znaleźć. Takie były dzieje klasztoru w Oborach do 1945 roku. Po wojnie w 1971 roku w Oborach utworzono własną parafię (do tej pory Obory należały do parafii w Rużu). Pięć lat później Prymas Polski Kardynał Stefan Wyszyński koronował Kościół i Klasztor w Oborach.
     _Fotografie udostępniamy dzięki uprzejmości Zespołu Szkół nr 3 - właściciela albumu.
     Przypominamy Państwu, że mamy propozycję wydania zdjęć i wspomnień Czytelników w formie książkowej. Zachęcamy do zabawy i kontaktu z naszą redakcją.