W tymże 1222 r. książę Konrad Mazowiecki, zwierzchnik ziemi chełmińskiej, nadając biskupowi Chystianowi uposażenia w postaci 23 grodów i 100 wsi, podarował mu również gród Bobrowo. W historii tych ziem pojawia się wiele interesujących postaci: wielki mistrz Henryk von Hohenlohe, biskup chełmiński Heidenryk, biskup Jan Konopacki, chorąży chełmiński Hugon ze Smoląga, Rafał Działyński, Hartman z Wichulca.
Początki parafii sięgają czasów przedkrzyżackich. Kościół parafialny p. w. św. Jakuba wzniesiono na polecenie biskupa Heidenryka. Już w 1260 r. rozpoczęto budowę prezbiterium i częściowo nawę: prawdopodobnie był to jeden z najwcześniejszych obiektów sakralnych w regionie brodnickim. Nawę rozbudowano na początku XIV w. Pierwotna wieża była drewniana, a w pierwszej połowie XVII w. zastąpiono ją murowaną.
Kościół gotycki, murowany z cegły na podmurówce z głazów narzutowych. Wyposażenie świątyni, w przewadze, XVIII-wieczne. Zwracają uwagę: późnobarokowy ołtarz główny z początków XVIII w. z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem i młodym św. Janem Chrzcicielem sygnowanym Herman Han 1597, fundowany przez Krzysztofa z Sumowa Elżanowskiego, na zasuwie obraz Przemienienia Pańskiego, rokokowa chrzcielnica z połowy XVIII w., granitowa kropielnica, prawdopodobnie średniowieczna, barokowy krucyfiks z przełomu XVII/XVIII w. barokowa Grupa Ukrzyżowania na belce tęczowej z tego samego okresu.
Grupę obiektów złotniczych stanowią m.in. rokokowa monstrancja z cechą imienną Michała Dawida Hausmanna, wykonana ok. 1780 r., barokowy kielich z pateną z 1725 r. ze znakami toruńskiego złotnika Jakuba Weintrauba.
Parafia w Bobrowie należy do diecezji toruńskiej
Proboszczem parafii jest ks. Roman Dobrzewiński
Nabożeństwa w niedziele i święta o 8, 9.30, 10.45
W dni powszednie o 17.
Biuro parafialne czynne po każdym nabożeństwie
Tel. 56/495 18 86
Przy opracowaniu tematu korzystałem z publikacji Stanisława Rosponda "Słownik etymologiczny miast i gmin" oraz "Diecezja toruńska. Historia i teraźniejszość".
Bobrowo. Świątynie bliskiego regionu - u św. Jakuba Apostoła
Bogumił Drogorób

Miejscowość Bobrowo odnotowano w źródłach w 1222 r. jako Bobrofh. Przez wieki nazwa, jej pisownia zmieniała się: Boberaw, Boberowe, Bobrow, Bobczyn, Bobrowo, Bobrau.