Byliśmy w królestwie Lailonii... To był interesujący rekonesans

"Lailonia" była przedostatnim przedstawieniem w ramach cyklu Teatru Repertuarowego, które oglądaliśmy w domu kultury. I to spektaklem znakomitym! Zważywszy, że jego kanwą są bajki Leszka Kołakowskiego, wybitnego polskiego filozofa, tym bardziej trzeba podziwiać, że akcja nie utknęła na mieliźnie, a wręcz przeciwnie - iskrzy się dowcipem, zachwyca reżyserskimi pomysłami i aktorską sprawnością.

Co by było, gdyby Bóg abdykował? Czy niebo może być niebem, jeśli nie będzie w nim naszych bliskich? Czy należy spełniać wszystkie zachcianki naszych dzieci? Jak sprawić, żeby piękno przetrwało wieki? Czy jest recepta na to, żeby być najsławniejszym albo najmniej sławnym człowiekiem? Co jest lepsze - być młodym czy starym? Dlaczego wybuchają wojny? Czy ludzie potrafią się ze sobą komunikować tak, aby siebie rozumieć? Dlaczego dostajemy wysypki, gdy ktoś zachowuje się nie tak, jak byśmy sobie tego życzyli?

Na te pytania nie ma jednoznacznych odpowiedzi, ale spektakl pokazuje, jak bardzo są ważne. Aktorzy podkreślają, że jesteśmy w miejscu umownym. Krzyczą: "światło!", "wyłącz tę muzykę" do ekipy technicznej, zarządzają przerwę, podczas której mówią do siebie po imieniu, klną i wykluczają ze swego grona Karolinę, bo ta w teatrze je popcorn! W ten sposób uświadamiają nam, że Lailonia, bajkowe królestwo, w którym nie brak ważnych pytań, może być wszędzie. W ich zespole i na widowni...
Spektakl ma tempo, wyraziste sceny, aktorzy są pierwszorzędni. I można się tylko cieszyć, że obejrzeliśmy "Lailonię", która jest świetną wizytówką Teatru Kana.

Zaplanuj wolny czas - koncerty, kluby, kino, wystawy, sport