Chopin był tylko pretekstem...

Skąd pomysł na to, by tegoroczne biennale miniatury z tematem głównym - postacią Fryderyka Chopina odbyło się w międzynarodowym wydaniu. Czy pianista był tylko pretekstem?
Poniekąd tak. Zarówno pretekstem, jak i jednocześnie okazją, by przy pomocy Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego spróbować zorganizować imprezę o tak dużym zasięgu.

Jak technicznie wyglądała jej organizacja?
Przede wszystkim wysyłaliśmy informacje o biennale do ambasad, które mają swoje siedziby w Polsce. W celu wypromowania konkursu użyliśmy też prywatnych kontaktów w różnych krajach. Była również obszerna informacja wraz z regulaminem na stronie internetowej organizatora, czyli Prywatnej Ogólnokształcącej Szkoły Sztuk Pięknych we Włocławku.

Z jakim odzewem?
Ogółem napłynęło ponad tysiąc prac, z czego do wystawy pokonkursowej zakwalifikowaliśmy siedemset trzydzieści prac. Przyznam, że liczyliśmy na nieco więcej zgłoszeń przede wszystkim z Europy. Jednakże pozytywnie zaskoczyła nas Ameryka Łacińska. Prace otrzymaliśmy między innymi z Wenezueli, Meksyku, Kolumbii, Peru. Z Europy, dotarły prace z Rumunii i Turcji. Nie zawiedli również uczniowie polskich liceów i szkół plastycznych.

Jak na tym tle wypadli włocławianie?
Nasi uczniowie zaprezentowali się z jak najlepszej strony, co miało swój oddźwięk w werdykcie jury. Wyróżniono troje włocławian. Chciałbym dodać, że konkurs był tajny, a prace były podpisane hasłem, bez imienia i nazwiska uczestnika. Myślę zatem, że Jury uniknęło tym samym podejrzeń o stronniczość przy podejmowaniu werdyktu.

Kolejne biennale za rok. Co będzie jej tematem?
Myślę, że jeszcze za wcześnie na to. Musimy po prostu ochłonąć po tegorocznej edycji. Ale już wkrótce rozpoczniemy prace nad kolejną odsłoną naszego konkursu.