Coraz bliżej „Wiosna na Pałukach”. Twórcy ludowi z Szubina, Kcyni i Żnina mają pełne ręce roboty

Konkurs Sztuki Ludowej Pałuk organizowany w Szubinie w ramach „Wiosny na Pałukach” to ewenement na skalę kraju. Żaden inny konkurs kultywujący ludowe tradycje nie ma tak długiej historii jak ten.

W tym roku twórcy ludowi z Pałuk pokażą co potrafią już po raz 60. Czasu na przygotowanie propozycji nie mają wiele, bo termin nadsyłania prac zbliża się nieubłaganie. Organizator, a jest nim Szubiński Dom Kultury, czeka tylko do 8 kwietnia. Potem nad rękodziełem pochyli się konkursowe jury. A zasiadają w nim zawsze najlepsi znawcy sztuki ludowej w regionie m.in. etnografowie z Torunia i Bydgoszczy.

Ale w konkursie biorą udział nie tylko twórcy z Szubina i Kcyni, choć stanowią oni dużą grupę. Konkurs budzi zainteresowanie także wśród mieszkańców powiatów: żnińskiego i wągrowieckiego. Wykazać się można w wielu dziedzinach: w rzeźbie w drewnie i glinie, haftach pałuckich, zdobnictwie (pająki, kwiaty z papieru, rózgi, bukiety żniwne). Na liście także przedmioty obrzędowe, instrumenty, zabawki dla dzieci, a także plecionkarstwo.

Pomimo upływu lat konkurs wciąż się rozwija. W 1963 r., podczas pierwszej edycji, swoje prace wystawiło dwudziestu twórców ludowych. W ub. r. wyzwanie podjęło ponad dwa razy tyle osób. To zarówno mistrzowie rękodzieła ludowego, jak i ich uczniowie. Wykonali oni na konkurs ponad 250 prac. Jak będzie w tym roku? Przekonamy się już za kilka dni. Na rozstrzygnięcie konkursu poczekać trzeba będzie nieco dłużej. Gala wręczenia nagród połączona z otwarciem pokonkursowej wystawą planowana jest w Szubinie 21 maja, w ramach „Wiosny na Pałukach”.

Więcej wiadomości z Nakła i okolic na www.pomorska.pl/naklo[/a]

Ale o sztuce ludowej już teraz głośno w Szubinie. Wszystko za sprawą pierwszego zjazdu twórców i animatorów kultury. To inicjatywa Aliny Gordon, dyrektor SzDK i Małgorzaty Kranc- Rybczyńskiej z Muzeum Regionalnego w Wągrowcu. Zaproszenie przyjęli goście z wielu ośrodków m.in. Barcina, Żnina, Wągrowca, Piły, Osieka nad Notecią, Kcyni, Łekna, Szubina.

- Nie przetrwały w formie pisemnej opracowania pierwszych twórców ludowych. W wyniku przekazywania wzorów z pokolenia na pokolenie pewne wzory i proporcje ulegały modyfikacjom i odstępstwom od pierwowzorów – wyjaśnia Alina Gordon. - Dlatego tak ważne jest wypracowanie wspólnych zasad i kanonów, by ułatwić późniejszą ocenę – informuje.