Fundament, jak fundament

Przy budowie domów jednorodzinnych, zarówno tych bez piwnicy, jak i tych z piwnicami, stosuje się najczęściej fundamenty betonowe lub żelbetowe. Sposób ich posadowienia i wykonania zależy m.in. od warunków geologicznych, tj. rodzaju gruntu, jego nośności i głębokości przemarzania.

Ławy fundamentowe wykonuje się zwykle z betonu klasy B15 metodą deskowania, szalunku systemowego (gotowe formy) lub bezpośrednio w gruncie.

Lepsza sucha zaprawa

Korzystniejszym rozwiązaniem jest użycie gotowej suchej zaprawy, w której składniki zostały dobrane we właściwych proporcjach. Przygotowanie zaprawy polega tylko na zmieszaniu jej z wodą, zgodnie z instrukcją podaną na opakowaniu przez producenta.

Elementem konstrukcji budynku, wznoszonym bezpośrednio na ławie fundamentowej, są ściany fundamentowe. Od wieków wznosiło się je z cegieł lub kamienia.

Dziś - najpopularniejszym materiałem są pełne bloczki betonowe z betonu klasy B15. Odznaczają się one dużą wytrzymałością na ściskanie oraz niewielką nasiąkliwością. Bloczki muruje się najczęściej na pełne spoiny: poziome o grubości od 10 do 15 mm, pionowe od 10 do 20 mm.

W domach jednorodzinnych podpiwniczonych na murowane ściany piwnic, oprócz obciążeń pionowych, działają także poziome siły parcia gruntu. Murowane ściany mogą okazać się zbyt słabe, wówczas powinny być one wykonane z wylewanego w szalunkach betonu. O tym, kiedy zachodzi taka potrzeba powinien zdecydować konstruktor.

Trwałość konstrukcji ściany fundamentowej zapewniają nie tylko dobrej jakości bloczki betonowe, ale i właściwa zaprawa. Przygotowanie jej na placu budowy, często w prymitywnych warunkach, jest pracochłonne, a mieszanie "na oko" poszczególnych składników nie gwarantuje, podobnie jak w przypadku mieszania betonu, powtarzalnej jakości.

Ława i ściany fundamentowe nieustannie narażone są na destrukcyjne działanie wody gruntowej. Niezbędne zatem jest ich zabezpieczenie.

Hydroizolacja powinna być zarówno pozioma, jak i pionowa. Tę pierwszą - wykonujemy na ławie fundamentowej. Zwykle jest to jedna warstwa papy, która - w budynku z piwnicą - łączy się z izolacją podłogi. Do izolacji pionowej najczęściej używa się dziś płynnych materiałów bitumicznych, które po wyschnięciu tworzą elastyczną, bardzo skuteczną wodoszczelną ochronę.

- Ściany piwnicy można zabezpieczyć przeciwwilgociowo, stosując zaprawę wodoszczelną - twierdzą specjaliści z Grupy Atlas.

Przestrzegają jednak, by wtedy przed użyciem tego produktu chłonność ściany zredukować emulsją gruntującą.

Zaprawę nakłada się na uszczelnianą powierzchnię ściany co najmniej w dwóch warstwach. Powstałą po związaniu powłokę, po około 2-3 dniach, należy zabezpieczyć przed uszkodzeniami mechanicznymi.

Zwykle całą powierzchnię fundamentowych ścian piwnicznych izoluje się styropianem ekstrudowanym (specjalna utwardzana odmiana tego materiału) lub styropianiem klasy EPS 100-038. Można go przykleić przy pomocy zaprawy klejącej lub zaprawy cementowej. Ścianę fundamentową i część ściany piwnicy poniżej poziomu gruntu warto obłożyć folią kubełkową. Dodatkowym zabezpieczeniem fundamentów przed niechcianą wodą gruntową jest wykonanie drenażu opaskowego wokół budynku.