Gdy student idzie do lekarza

Studentom przysługują takie same prawa, jak innym osobom ubezpieczonym. Nie ma znaczenia, czy dana osoba studiuje dziennie, zaocznie czy też wieczorowo. Nie jest również istotne, czy uczelnia jest szkołą publiczną, czy też prywatną. Wszyscy żacy mają jednakowe prawa w tym zakresie.

Studenci objęci są obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym. Nie zawsze jednak jest tak, że składki opłaca za nich uczelnia, na której studiują.

Do ukończenia 26 lat studenci - jak dzieci - mogą korzystać z ubezpieczenia rodziców. Ograniczenia wiekowego nie ma w przypadku studentów o znacznym stopniu niepełnosprawności. Mogą oni korzystać z ubezpieczenia dziadków lub rodziców nawet wówczas, gdy ukończą 26. rok życia.

Gdy student zatrudniony jest na umowę o pracę lub pracuje na umowę zlecenie, obowiązek opłacania składki zdrowotnej spoczywa na pracodawcy.

Jeśli natomiast studenci prowadzą działalność gospodarczą, sami opłacają ubezpieczenie zdrowotne.
Gdy student nie pracuje, nie prowadzi działalności gospodarczej i nie może korzystać z ubezpieczenia rodziców, do ubezpieczenia zdrowotnego jest zgłaszany przez uczelnię.

Gdy student ukończy 26. rok życia, nie może już korzystać z ubezpieczenia rodziców jako dziecko. Ma natomiast prawo skorzystać z ubezpieczenia współmałżonka. Gdy nie ma żony lub męża, a jednocześnie nie osiąga własnych dochodów, ubezpieczenie zdrowotne opłaca za niego uczelnia.

Uczelnia ma prawo poprosić żaków o złożenie oświadczenia o tym, że nie posiadają innego tytułu do ubezpieczenia zdrowotnego. Dzięki temu wie, za ilu żaków będzie płacić składki.

Pod ochroną

Po ukończeniu studiów prawo do korzystania z bezpłatnych świadczeń opieki zdrowotnej przysługuje studentom jeszcze przez cztery następne miesiące. Ten sam okres "ochronny" obowiązuje w przypadku skreślenia z listy studentów.

Student sam może wybrać sobie lekarza pierwszego kontaktu (także pielęgniarkę oraz - w przypadku pań - położną). Nie ma znaczenia, gdzie jest zameldowany.

Najczęściej żacy wybierają lekarza w mieście, w którym studiują. Wówczas wystarczy, że zapiszą się do miejscowej przychodni (niekoniecznie "akademickiej" w nazwie). Tam powinni przedstawić dokumenty świadczące o tym, że są ubezpieczeni. Jeśli student korzysta z ubezpieczenia rodziców, musi poświadczyć fakt ubezpieczenia rodziców oraz dostarczyć aktualną legitymację studencką. Gdy natomiast pracuje, przedstawia aktualną legitymację ubezpieczeniową.

W nagłych sytuacjach, podobnie jak pozostali ubezpieczeni, student ma prawo skorzystać z pomocy lekarza poza swoją przychodnią. Na przykład, jeśli dana osoba studiuje w Gdańsku, a przyjeżdża w odwiedziny do rodziców w Bydgoszczy, gdy nagle zachoruje, również tutaj może zgłosić się do lekarza. Student powinien wówczas otrzymać pomoc lekarską.

Lekarze otrzymują od NFZ za takie porady osobne wynagrodzenie, płatne za każdą poradę, a nie na podstawie listy pacjentów objętych opieką.

Jeżeli student wyjeżdża za granicę, aby móc korzystać tam z bezpłatnej opieki zdrowotnej, powinien zabrać ze sobą Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego. Wniosek o jej wydanie składa w swoim oddziale Narodowego Funduszu Zdrowia. Powinien dołączyć dowód ubezpieczenia zdrowotnego (legitymacja studencka, ubezpieczeniowa, zaświadczenie dotyczące ubezpieczenia rodziców itd.).

EKUZ wydawana jest czasowo, toteż student powinien zadbać o to, aby w przypadku przedłużenia pobytu, złożyć na czas w NFZ wniosek o wystawienie nowej karty. Należy pamiętać, że z EKUZ możemy korzystać z pomocy lekarskiej tylko w nagłych sytuacjach, a nie w ramach planowego leczenia. Trzeba się ponadto liczyć z tym, że będziemy potraktowani tak, jak obywatele danego kraju. Może się bowiem okazać, że za niektóre świadczenia trzeba będzie zapłacić.