Głupie wybory w ciekawych czasach (komentuje Adam Willma)

Przeglądam sobie wyniki wyborów i im więcej nazwisk na listach widzę, tym bardziej jestem przygnębiony. Bynajmniej nie o partyjne metki mi chodzi, ale o osobowości. Wielu gminnych Łukaszenków pozostało na stanowiskach, odpadło za to sporo ludzi, którzy latami wypruwali sobie żyły wskazując na nadużycia władzy. Okopało się wielu starych satrapów, pilnie doglądających, aby ich nazwiska znalazły się na kamieniach węgielnych i pamiątkowych odlewach, perfekcyjnie kupujących sobie rady.

Nie chciałbym uogólniać, tym bardziej, że wielu zasiedziałych w radach samorządowców darzę szacunkiem, ale – wbrew krzepiącej frekwencji – odnoszę wrażenie, że coraz mniej z nas z uwagą śledzi lokalną politykę i coraz mniej czasu poświęcamy na spokojne wyciąganie wniosków. Stąd irytują mnie powszechne zachęty do głosowania. Bo nie wypełniasz obywatelskiego obowiązku głosując, ale - wiedząc na kogo głosujesz. Cóż, im niżej schodzi polityka partyjna, tym gorzej, nie tyle dla demokracji, co dla lokalnej wspólnoty.

Przygnębiający jest dla mnie również sposób, w jaki rozmawiamy o lokalnych sprawach. Tu również narracja rodem z programów informacyjnych, i znowu partyjne metki mieszają ludziom w głowach, a polityczne logo czyni prezydentów i wójtów już nie samorządowcami z krwi i kości, ale gońcami na politycznej szachownicy. W zależności od koloru poddaje się ich osądowi. Tak jak nowo wybraną prezydent Łodzi Hannę Zdanowską. Oto pojawił się postulat, aby ułaskawić Zdanowską skazaną za poświadczenie nieprawdy. Że co? Może więc ułaskawimy również wójta Daszyny, który wybory wygrał przebywając w areszcie śledczym (ze względu na podejrzenie wyłudzenia dopłat na masową skalę)?

Nie bardzo rozumiem tych poważnych niby ludzi, którzy z jednej strony maszerują w obronie praworządności, a z drugiej - chcieliby na przekręty władzy przymykać oko.

Dziwne wybory sumienia w dziwnych czasach.