Grudziądz kocha operetkę [wideo, zdjęcia]

Tenor Krzysztof Marciniak (Edwin) i sopranistka Jolanta Bobras-Pająk
(fot. Piotr Bilski )

- Grudziądz to odpowiedni grunt dla dobrej operetki?
- Występowałem na scenie grudziądzkiego teatru już kilkakrotnie. I zawsze przed życzliwą, a zarazem wymagającą widownią. Dlatego, kiedy zakończyliśmy spektakl "W krainie Księżniczki Czardasza", powiedziałem: wystąpili artyści Polskich Scen Operowo-Koncertowych i wspaniała, grudziądzka publiczność. To się czuje, kiedy widownia z sercem przyjmuje spektakl. Poza tym, już na trzy tygodnie przed naszym występem wyprzedane były bilety. Byliśmy gotowi zagrać spektakl drugi raz, skoro wiele osób już nie dostało biletów. Cóż, zawsze możemy tu wrócić...

Wiadomości z Grudziądza

- Grudziądzanie i wielu mieszkańców okolicznych miejscowości, wybierało się na przedstawienie z przekonaniem, że idą na spektakl Teatru Wielkiego w Łodzi.
- Bo prawdą jest, że wystąpili artyści będący w stałym składzie Teatru Wielkiego w Łodzi, ale także współpracujący z nim. I ja, i sopranistka Jolanta Bobras-Pająk, jesteśmy śpiewakami stałego zespołu tej sceny. Baryton Krzysztof Gwiazda i Małgorzata Kulińska (sopran) współpracują z Teatrem Wielkim, ale też z innymi scenami. Trzy pary baletowe i orkiestra salonowa to też artyści Teatru Wielkiego w Łodzi, zaproszeni przeze mnie do wspólnego przedsięwzięcia, które grudziądzanie właśnie
obejrzeli.

- Pan stworzył spektakl "W krainie Księżniczki Czardasza"?
- Zaprosiłem kilkanaście osób, aby zbudować dwugodzinny spektakl, złożony z wybranych arii i duetów, mający dramaturgię i oddający atmosferę oraz akcję "Księżniczki Czardasza" Imre Kalmana. Cały bowiem spektakl trwa dłużej: 3 godziny 20 minut. Oczywiście nie sposób przenieść całego na grudziądzką, mniejszą scenę. Gdybym chciał całą operetkę zaprezentować, "wypożyczyłbym" ją z Teatru Wielkiego i wystawił, pewnie na tym zarabiając. Jednak inne byłyby ceny biletów. I tak, przyjeżdżając do Grudziądza, zrezygnowaliśmy np. z chórów, które dodają uroku, ale też podnoszą cenę wejściówek.

- Jest pan śpiewakiem, znanym tenorem, ale też prowadzi pan agencję Polskie Sceny Operowo-Koncertowe?
- Tak robi wielu moich kolegów-śpiewaków. Zapraszamy się nawzajem do różnych, ciekawych projektów. Ja staram się zawsze dobierać tzw. "pierwszy garnitur". Co nie jest takie proste, bo dobrzy, cenieni śpiewacy, instrumentaliści, tancerze, mają kalendarz mocno wypełniony terminami występów i trudno zgrać daty. Ale to się udaje.

- Jakie spektakle muzyczne może pan przywieźć do Grudziądza?
- Mamy opracowaną np. "Hrabinę Maricę" i "Barona Cygańskiego", możemy w każdej chwili pojawić się w składzie trzech - dobrych - tenorów i wiele innych. Oprócz bowiem występów w Teatrze Wielkim i na rozmaitych, liczących się scenach, znajduję czas na wyjazdy bardziej kameralne. Docieramy do różnych miast, przywożąc operę i operetkę widzom, którzy nie mają czasu lub możliwości wybrać się do większej metropolii na przedstawienie. Piękne jest to, że Grudziądz zachował swój teatr, z bardzo ładną sceną i zapleczem. I ma wspaniałą widownię. Niestety, wiele miejsc w Polsce, niegdyś otwartych dla kultury, przestało istnieć. Grudziądz odbieramy jako miasto z publicznością, która ceni sobie dobrą muzykę i zna się na niej.