NAZWA PRODUKTU
To, co jest napisane dużym drukiem na etykiecie z przodu, rzadko kiedy bywa rzeczywistą nazwą produktu.
Tę właściwą znajdziemy z tyłu i jest ona wymagana przez polskie prawo. Tak więc kusząco brzmiące Lody firmy X o smaku EXTREME dark chocolate, w rzeczywistości będą nazywać się: Lody o smaku gorzkiej czekolady w polewie (8 proc.) z kakao o obniżonej zawartości tłuszczu, z sosem na bazie śmietanki (16 proc.) i ciemną czekoladą (24 proc.).
Prawdziwa nazwa powie nam znacznie więcej na temat produktu, niż nazwa producenta.
SKŁAD
Kluczowym punktem czytania każdej etykiety jest skład. Nadrzędna zasada jest jedna: im czegoś jest więcej, tym bliżej początku dany składnik musi zostać wymieniony.
W składzie, obok nazwy składnika, powinna pojawić się informacja o jego procentowej zawartości. Tak więc gdy kupujemy masło orzechowe, zaś orzeszki ziemne wymienione są na końcu wraz z niepokojącym zapisem "5%" łatwo się domyślić, że coś tu nie gra.
Skład surowcowy pozwala w łatwy sposób porównać jakość pokrewnych produktów. Pamiętajmy: Im krótszy skład, tym lepiej!
NIEPOKOJĄCE NAZWY SKŁADNIKÓW
Producenci wiedząc, że coraz częściej kupujący są wyczuleni na składniki zaczynające się na "E", zastępują ich oznaczenia pełną nazwą.
Zgodnie z tą zasadą, w składzie zamiast barwnika E123 może znaleźć się całkiem przyjaźnie brzmiący "amarant". Choć ten organiczny związek chemiczny wycofywany jest z użycia w produktach spożywczych, to nadal można go znaleźć m.in. w: ciastach i galaretkach w proszku, płatkach śniadaniowych, bezalkoholowych i niskoprocentowych napojach, kawiorze i przetworach z czarnej porzeczki.
Zamiana numeru na pełną nazwę jest zabiegiem, który skutecznie potrafi uśpić czujność konsumenta. Dlatego zawsze, gdy nie wiemy co kryje się pod daną nazwą, warto zweryfikować ją przed zakupem.
ZOBACZ TAKŻE:
Nie każde "E" takie złe
