Jedna z postaci łuszczycy może doprowadzić nawet do śmierci

Różnej wielkości zaczerwienia skórne pokryte złuszczającym się naskórkiem, czyli krótko mówiąc - łuszczyca, zazwyczaj daje o sobie znać między 10 a 30 rokiem życia. Jednak dermatolodzy twierdzą, że w ostatnich latach coraz częściej zapadają na nią również ludzie starsi, nawet po 70 roku życia.
Choroba ta dotyka w Polsce blisko 800 tysięcy osób. Jak wynika z danych Narodowego Funduszu Zdrowia, w samej Bydgoszczy, jeszcze trzy lata temu, na łuszczycę leczyło się ponad 11 tysięcy mieszkańców.

Nie mogą normalnie funkcjonować

Tymczasem około 17 tysięcy wszystkich pacjentów cierpi na najcięższą postać tego schorzenia. Chorzy nie są w stanie normalnie funkcjonować, mają duże trudności z wykonywaniem podstawowych czynności życiowych. Jedną z takich odmian jest łuszczyca krostkowa uogólniona, w przypadku której wykwity przybierają postać jałowych krostek.

Bardzo często towarzyszy im gorączka i zły stan ogólny. W ciężkich przypadkach, powikłanych uszkodzeniem narządów wewnętrznych, ta postać choroby może doprowadzić do śmierci. Z kolei odmiana stawowa, atakująca drobne stawy dłoni i stóp oraz między innymi stawy kręgosłupa, doprowadza niekiedy do trwałego inwalidztwa.

Łuszczyca jest chorobą nieuleczalną. Lekką postać tej przykrej dolegliwości leczy się najczęściej maściami, natomiast rozległą i uporczywą - promieniami UVA oraz UVB lub lekami ingerującymi w odporność organizmu.

Te niestety działają jedynie objawowo i nie zapobiegają nawrotom choroby. Jak wskazuje prof. Waldemar Placek, konsultant wojewódzki w dziedzinie dermatologii i wenerologii w województwie kujawsko-pomorskim, średni czas życia chorych na łuszczycę jest krótszy od populacji ogólnej nawet o 10 lat, zaś pacjentów, którzy zachorowali w młodości - o 20 lat. Na fakt ten wpływają przyjmowane przez pacjentów leki ogólne oraz współistnienie chorób metabolicznych prowadzących do zawałów serca i udarów mózgu.

Dyskomfort psychiczny pacjenta

Poza objawami zewnętrznymi, chorzy muszą zmagać się również z dużym dyskomfortem psychicznym. A wywołuje go powszechne w społeczeństwie przekonanie o tym, że łuszczyca jest chorobą zakaźną. Tymczasem, mimo że schorzenie szpeci skórę i z wyglądu przypomina inne zaraźliwe choroby, nie przenosi się z pacjenta na pacjenta.

Niestety, z badań jakości życia przeprowadzanych przez National Psoriasis Foundation wynika, że życie z łuszczycą bywa trudniejsze od funkcjonowania ze schorzeniami przewlekłymi takimi jak choroba wieńcowa czy przewlekła obturacyjna choroba płuc.

Ogromnym problemem towarzyszącym tej dolegliwości jest częste u pacjentów poczucie niedowartościowania i w konsekwencji popadanie w kompleksy. Dlatego właśnie, jak podaje NPS, łuszczyca znacząco obniża jakość życia. Wyprzedza ją jedynie depresja.