Kolarstwo. Niepowodzenie Polaków w cieniu klęski Brytyjczyków

Na oczach setek tysięcy kibiców rozegrany został jeden z najciekawszych wyścigów kolarskich w dziejach olimpijskich. Od razu po wyjeździe z Londynu urwała się grupa dwunastu kolarzy, która wkrótce miała ponad 5 minut przewagi. To wprowadziło spore poruszenie w ekipach faworytów. Zwłaszcza wśród gospodarzy, którzy ustawili się na czele peletonu i tak chcieli dowieźć do mety swojego supersprintera Marka Cavendisha.

W czołowej grupie mozna była znaleźć kilku potencjalnych mistrzów: Rosjanina Denisa Mienszowa, Włocha Marco Pinottiego, Słoweńca Janesa Brajkovicia, legendę kolarstwa z Australii Stuarta O'Grady'ego, mocnego Norwega Alexandra Kristoffa czy mistrza USA Timothy'ego Duggana.

Niemców z Brytyjczykami w polityce i historii dzieli wiele, ale na szosie połączyli siły i wspólnie napędzali tempo głównej grupy. Taka taktyka okazała się jednak zbyt pasywana i przyniosła klęskę faworytom, zwłaszcza gdy gospodarze zostali w końcu sami. Na kolejnych rundach odrywali się następni kolarze i wreszcie czołowa grupa liczyła blisko 30 zawodników. W pojedynku Wielka Brytania - reszta świata gospodarze ostatecznie przegrali i nie zdołali dogonić uciekinierów. Na mecie stracili blisko minutę do najlepszych.

A Polacy? Zbyt mocno uwierzyli w moc brytyjskiego zespołu, podobnie jak Niemcy i kilkunastu innych wielkich kolarzy. Michał Gołaś w połowie dystansu odpadł od peletonu i nie dojechał do mety. Kwiatkowski nie odstępował Cavendisha, ale nic na tym nie zyskał i metę minął w głównej grupie. Szkoda, bo fizycznie wyglądał nieźle i mógł spróbować wcześniej akcji ofensywnej. Ostatecznie został sklasyfikowany na 59 miejscu, 83 był trzeci z Polaków Maciej Bodnar.

Medale zgarnęli kolarze, na których nikt nie stawiał. Zoto dla 39-letniego i kończącego właśnie karierę Kazacha Aleksandra Winokurowa, srebro dla Kolumbijczyka Rigoberto Urana Urana, a brąz dla Norwega Kristoffa.