Leo White to postać, która na stałe zapisała się w historii kina jako jeden z najwybitniejszych aktorów charakterystycznych.
White - pan z nawoskowanym wąsem
Leo White to jedna z ikon kina niemego. Urodziła się 10 listopada 1873 roku w Grudziądzu (wówczas Graudenz) jako Leo Weiss. Jako młody człowiek wyjechał do Wielkiej Brytanii, a później do Stanów Zjednoczonych, gdzie rozpoczął swoją karierę aktorską.
Do Stanów Zjednoczonych sprowadził go Daniela Frohman, producent z Broadwayu. Karierę filmową White rozpoczął w 1911 roku. W uzyskaniu popularności pomógł mu charakterystyczny wygląd - duże, ciemne oczy i bujne wąsy.
W 1915 roku zaczął pojawiać się w komediach Chaplina, u boku którego zagrał w wielu filmach. Jego charakterystyczna postać stała się jednym z nieodłącznych elementów filmowego świata Chaplina.
White i Chaplin spotkali się po raz pierwszy w 1914 roku, kiedy Chaplin pracował dla wytwórni Keystone Studios. W ciągu kilku lat White pojawił się m.in. w "The Immigrant" (1917), "The Adventurer" (1917) i "The Gold Rush" (1925).
"Dyktator" i "Gorączka złota"
W filmie "The Immigrant" White wcielił się w postać kelnera w restauracji, w której pracowała główna bohaterka - imigrantka z Europy Wschodniej, grana przez Ednę Purviance. White zagrał również jednego z napastników, którzy próbują okraść głównych bohaterów. W "The Adventurer" jego rola była bardziej znacząca, gdyż wcielił się w postać szefa gangu, który ściga Chaplina po całym mieście. W "The Gold Rush" White pojawił się jako jeden z górników, którzy próbują zdobyć złoto w Klondike.
Jego ostatni występ w filmie Chaplina to niewielka rola w "The Great Dictator" , wydanym w 1940 roku.
Towarzyszył Poli Negri
Leo White pojawił się również w kilku filmach z Polą Negri, między innymi w głośnym Forbidden Paradise. Mimo że kariera White'a rozpoczęła się w erze kina niemego, udało mu się zaistnieć również w erze dźwiękowej. W latach 30. i 40. XX wieku wystąpił w wielu filmach dźwiękowych, w tym w takich produkcjach jak "Ben Hurr" i "Casablanca".
Kariera White'a trwała ponad 40 lat, a w tym czasie wystąpił w ponad 400 filmach, co czyni go jednym z najbardziej płodnych aktorów tamtej epoki. Pomimo że większość jego ról była drugoplanowa, to talent i charakterystyczna maniera aktorska zagwarantowały mu uznanie w branży filmowej.
Leo White zmarł 20 września 1948 roku w w Glendale w Kalifornii na atak serca w wieku 74 lat. Został pochowany na cmentarzu Grand View Memorial Park w Glendale.
