Marika Popowicz: - Chciałam kończyć ze sportem i rodzić dzieci

Bydgoszczanka we wtorek w Toruniu wróciła do poważnego biegania po ponad rocznej przerwie. Najpierw zerwanie więzadeł w kolanie, operacja i potem żmudna rehabilitacja - nie było pewne, czy sprinterka po tak poważnym urazie wróci na szczyt polskiego sprintu.

Dziś wiemy, że Popowicz jest na najlepszej drodze. W mityngu Copernicus Cup spisała się doskonale. W finale na 60 m zajęła 5. miejsce w czasie 7.36. Do limitu na Halowe Mistrzostwa Europy w Pradze jeszcze trochę zabrakło (7.30), ale to wynik tylko o 0,05 sek. gorszy od jej rekordu życiowego w hali.

- Pokazałam, że po ciężkiej kontuzji można się podnieść. Bardzo obawiałam się startu w Toruniu. Nie chciałam zawieść kibiców, którzy cały czas we mnie wierzyli. W życiu jednak nie spodziewałam się, że pobiegnę na takim poziomie. Dziękuję mojemu trenerowi, mężowi, całemu sztabowi, lekarzom, którzy się mną opiekowali. To oni mnie postawili na nogi, gdy wszyscy już zwątpili - dodaje Popowicz.

Bydgoszczanka przyznała, że poważnie rozważała koniec kariery. - Psy szczekają, a karawana idzie dalej. Mi ta karawana trochę odjechała, ale nie poddaję się. Naprawdę, był moment w czasie rehabilitacji, gdy myślałam, że już nie wrócę do zawodowego sportu. Chciałam kończyć ze sportem i rodzić dzieci, ale trener, mąż i rodzice podnieśli mnie z tego psychicznego dołka. Myślę, że we wtorek byłam najszczęśliwszą osobą w toruńskiej hali - nie kryła radości.

Popowicz ma jeszcze sporo czasu na uzyskanie minimum do HME, termin upływa 22 lutego. To co prawda oznacza, że musi poprawić rekord życiowy, ale może tego spróbować już za dwa tygodnie w mistrzostwach Polski na szybkiej bieżni w Toruniu.