Na jaką pomoc szefa możemy liczyć, gdy chcemy i pracować, i studiować?

Pracownik chcący się dokształcać, może wystąpić do pracodawcy o skierowanie na podniesienie kwalifikacji.

Gdy kieruje pracodawca

Jeżeli pracodawca skieruje pracownika do szkoły, wówczas przysługuje mu urlop szkoleniowy i zwolnienie z części dnia pracy.

Ponadto pracodawca może przyznać pracownikowi dodatkowe świadczenia, a w szczególności:

- zwrócić koszty przejazdu do szkoły, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, o ile nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i pracy pracownika,

- pokryć koszty podręczników i innych materiałów szkoleniowych,

- pokryć opłaty za naukę pobierane przez szkołę,

- udzielić dodatkowego urlopu szkoleniowego.

Wymiar urlopu szkoleniowego zależy od rodzaju szkoły, w której pracownik zdecydował się uczyć.

Jeżeli został skierowany do szkoły ponadpodstawowej, to przysługuje mu urlop szkoleniowy w wymiarze:

- 6 dni roboczych na przystąpienie do egzaminów końcowych, w tym egzaminów eksternistycznych (dotyczy to szkół ponadpodstawowych wszystkich typów),

- 12 dni roboczych w każdym roku szkolnym, przeznaczony na udział w zajęciach obowiązkowych (konsultacjach) - w przypadku nauki w systemie zaocznym,

- 6 dni roboczych, jeżeli pracownik po ukończeniu nauki przystępuje do egzaminu dojrzałości.

Pracownikowi, który podejmuje naukę w szkole wieczorowej, przysługuje zwolnienie z części dnia pracy nie przekraczające 5 godzin tygodniowo, jeżeli czas pracy nie pozwala na punktualne przybycie na zajęcia.

Warto spisać umowę

Gdy pracodawca zdecyduje się wystawić pracownikowi skierowanie na podniesienie kwalifikacji zawodowych, powinien ubezpieczyć swoje interesy i podpisać z nim umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki.

W umowie pracodawca wskazuje, na którą formę kształcenia (szkolną czy pozaszkolną) pracownik jest kierowany i zobowiązuje się do udzielenia płatnych urlopów szkoleniowych, a także zwalnia pracownika z części dnia pracy.

Pracownika można natomiast zobowiązać do zwrotu otrzymanych świadczeń w całości lub części, jeżeli bez uzasadnionych przyczyn nie podejmie nauki lub ją przerwie.

Ponadto w umowie można zobowiązać pracownika do zwrotu otrzymanych świadczeń w wysokości proporcjonalnej do czasu pracy po ukończeniu nauki lub czasu pracy w trakcie nauki, jeżeli podczas nauki lub po jej zakończeniu - w terminie nie dłuższym niż 3 lata - pracownik rozwiązałby umowę o pracę za wypowiedzeniem albo pracodawca zwolnił go dyscyplinarnie.

Jednakże nie zwraca się kosztów pracodawcy, gdy rozwiązanie umowy nastąpiło z powodu:

- przeprowadzenia się pracownika do innej miejscowości w związku ze zmianą miejsca zatrudnienia małżonka,

- zawarcia małżeństwa i przeprowadzenia się do innej miejscowości,

- braku możliwości dalszego zatrudnienia ze względu na niepełnosprawność lub utratę zdolności do wykonywania dotychczasowej pracy.

Podstawa prawna:
- rozporządzenie ministra edukacji narodowej oraz ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 12 października 1993 roku (Dz.U. nr 103, poz. 472 ze zm.).