Spektakl „Lithos”

"Lithos" to niezwykłe, podniebne widowisko wizualno-muzyczne, które łączy w sobie elementy koncertu, akrobatyki i świetlnego show. Ta magiczna kombinacja muzyki, ruchu i światła tworzy niezapomniany efekt, który zachwyci zarówno młodszych, jak i starszych widzów. Spektakl to mistyczna podróż w głąb ludzkiej duszy, eksplorująca głębokie aspekty bytu i duchowości. Centralnym elementem przedstawienia jest Monolit - symbol świątyni i Bóstwa, który ucieleśnia esencję odbitą w materii. Monolit jest metaforą wszechrzeczy, odciskiem wszystkiego co kiedykolwiek istniało oraz jednością całości - tego, co znane, stałe i indywidualne. Przez pryzmat Monolitu spektakl ukazuje ludzkie dążenia do samorozwoju i odkrywania własnej tożsamości. W trakcie tej podróży, jednostki tracą swoją pierwotną indywidualność, rozpraszają się uciekając przed własną ciemnością i pustką. To w tej nicości tkwi zdolność człowieka do odbijania boskości, z której wyłaniają się niewyczerpane możliwości -

Instalacja „Fluxit”

W ciągu dnia jest to niechlujna wiązka patyków. W ciemności pomarańczowe światło z lamp LED odbija się od niechlujnie złożonej folii na bambusie, tworząc gradient kolorów. Rurki LED, które są przymocowane na końcu bambusa, na chwilę całkowicie gasną. W rezultacie są one odczuwane jako iskry. Fluxit to chaos, który zmienia się w porządek, gdy robi się ciemno, a ludzie rozpoznają go jako ogień. Ludzie wolą widzieć coś, co mogą zrozumieć, niż chaos. Dlatego decyzja o zobaczeniu ognia jest zaskakująco szybka dla większości ludzi". Co więcej, instalacja rzeźbiarska w pewien sposób symuluje energię "ognia", ma szczególny cel rytualny w wielu kulturach. Chodzi o pozostawienie przeszłości za sobą i pójście naprzód.

Instalacja „Aftereal”

Instalacja świetlna, w której mnogość świetlnych śladów wije się w powietrzu pulsując delikatnym, niebieskawym blaskiem w ciemności. Ruch całej kompozycji przypomina fale, tworząc wrażenie dynamicznego pejzażu. Patrząc na to dzieło można dostrzec potężną i tajemniczą energię nawadniającą ziemię, ulotne ślady duchów zmierzających w nieznanym kierunku lub dziwne, lecz spokojne stworzenia pijące księżycowe światło. Aftereal” tworzy wizualne złudzenie, które pojawia się przed oczami widza, choć w rzeczywistości nie istnieje w tej przestrzeni. Instalacja składa się z setek białych nici o długości 20 metrów, których ruchy i wibracje są wywoływane przez małe silniki. Niebieskawy kolor jest uzyskiwany dzięki ultrafioletowemu oświetleniu stroboskopowemu.

Mapping „Ludzkie rzeczy”

Projekt „Ludzkie rzeczy” oferuje unikalne spojrzenie na człowieka poprzez pryzmat jego cielesności, codziennych przedmiotów oraz miejsc, które go otaczają. W centrum uwagi znajdują się proste elementy codziennego życia, które stanowią najbliższe otoczenie człowieka i definiują rzeczywistość, w której się porusza. Kompozycja instalacji, wkomponowana w architekturę budynku, przypomina patchwork lub komiks. Jest zbudowana z pozornie przypadkowych obrazów, które w sposób swobodny i płynny przekształcają się w siebie nawzajem. Te obrazy łączą się w dynamiczny sposób, tworząc narrację, która płynnie przechodzi od jednego motywu do drugiego. Animacja wykorzystuje technikę poklatkową, w której poszczególne elementy są rzeźbione w plastelinie. Elementy animacji są miejscami wzbogacone odręcznymi rysunkami, które dodają projektu dodatkowej głębi i osobistego charakteru. Efekt końcowy jest wielowarstwowy i pełen szczegółów, oddając bogactwo codziennych doświadczeń i obiektów, które kształtują życie człowieka.