Nauczyciele z Liceum Ziemi Kujawskiej uczyli nas z wielką pasją

Kontynuujemy "Wspomnienia licealisty po pół wieku" dr. Wiesława Nowakowskiego. Autor wspomina m.in. swoich nauczycieli z Liceum Ziemi Kujawskiej, do którego uczęszczał w latach1959-1963.

Poziom nauczania był bardzo wysoki, a gwarantowali to nauczyciele z przedwojennym wyższym wykształceniem uzyskanym w Wilnie, Warszawie, Poznaniu, Lwowie czy w Paryżu na Sorbonie - jak w przypadku prof. Reginy Banaszak. Szczególnie wymagający byli nauczyciele wykładający przedmioty ścisłe. Byli nimi: Edward Zając, Jerzy Mrożewski, Bogusław Nawrocki. Ocena dostateczna z matematyki gwarantowała przyjęcie bez problemów na politechnikę - czego dał dowód kolega M.K., który repetował klasę X z powodu oceny niedostatecznej z matematyki u prof. J. Mrożewskiego. Nie przeszkodziło mu to w uzyskaniu indeksu na Politechnice Poznańskiej z rocznym poślizgiem...

Mój wychowawca - prof. Jerzy Mrożewski - był nauczycielem z przedwojennym stażem, absolwentem poznańskiego uniwersytetu, więc z cechami zaszczepionymi w regionie, który był mi bliski. Był to nauczyciel wyjątkowo wymagający, ale obiektywny w swoich ocenach, nieprzywykły do jakichkolwiek nacisków, co wynikało z jego autentycznej niezależności - zawsze bezpartyjny. Jednocześnie potrafił być człowiekiem ciepłym i niepozbawionym poczucia humoru, który prezentował w najmniej oczekiwanych okolicznościach... Duże wymagania i konsekwencja w egzekwowaniu wiedzy z fizyki przez prof. J. Mrożewskiego bardzo się przydały podczas ustnego egzaminu wstępnego na poznańską Akademię Medyczyną...

Prof. Irena Sopoćko - biolog - była osobą wyjątkowo oddaną wybranej przez siebie profesji. Precyzyjnie przewidziała, że w roku 1963 najaktualniejszymi tematami są ewolucja i genetyka, i właśnie te zagadnienia do znudzenia z nami "wałkowała"...

Mojego ojca - przedwojennego polonistę - szczególnie interesował poziom dydaktyczny języka polskiego. Pani prof. Teresa Rzekanowska-Wesołowska bezsprzecznie zapewniała poziom wysoki... W klasie VIII, na przełomie 1959-1960 roku, gdy pani profesor spodziewała się potomka, zastąpił ją prof. Włodzimierz Gniazdowski - doskonały przedwojenny polonista, ikona włocławskiej kultury, człowiek o nieprzeciętnej biografii... Włodzimierz Gniazdowski uczestniczył po wojnie w reaktywowaniu Gimnazjum im. Ziemi Kujawskiej. W 1946 r. stworzył amatorski teatr szkolny, prowadził kółko recytatorskie w LZK. W latach 1953-1969 wystawił z zespołem teatralnym Związku Nauczycielstwa Polskiego 250 sztuk...

Prof. Elżbieta Kutyło - historyk, trafiła do Włocławka z przymusowego wysiedlenia z kresów wschodnich. Stanowiło to dla niej - jak sądzę - poważny problem, kiedy wykładała nam tematykę dotyczącą II wojny światowej.
Inną z barwniejszych postaci grona pedagogicznego naszego liceum był prof. Bogdan Kulesza. Prowadzona przez niego musztra wojskowa przed corocznymi obowiązkowymi pochodami pierwszomajowymi wyróżniała naszą szkołę wśród innych szkół średnich Włocławka. Dopiero po latach, gdy został moim pacjentem, mogłem się przekonać, jaka to złożona i bardzo pozytywna osobowość. Niemal w każdej rozmowie nawiązywał do swoich nieprawdopodobnych przeżyć wojennych, a szczególnie do tragicznej bitwy pod Lenino, która według jego opisu wyglądała zupełnie inaczej, niż przedstawiały to oficjalne podręczniki historii. A o tym, że był wielokrotnie ranny, można się było przekonać w trakcie badania lekarskiego.

W klasie VIII i IX otrzymywałem nagrody za bardzo dobre wyniki w nauce, nieco gorzej było już w klasie X i XI. Było to spowodowane zbyt dużym zaangażowaniem sportowym. Uprawiałem wtedy półwyczynowo koszykówkę, grając jako jeden z dwóch uczniów LZK (obok Wojtka Bogdańskiego z równoległej klasy z językiem niemieckim) w Międzyszkolnym Klubie Sportowym "Junak" - klubie odnoszącym sukcesy nie tylko w województwie bydgoskim.
O tym - w kolejnych "Albumach Regionalnych".