Pani Stefania Kuffel mieszka w Chełmży, w bloku przy ul. Sikorskiego. Gdy wchodzimy na jej piętro uwagę zwraca przeraźliwe zimno panujące na klatce schodowej. Okazuje się, że kaloryfery ogrzewające półpiętra zostały zdemontowane. W samym mieszkaniu temperatura jest niewiele wyższe. Pani Stefania wita reporterów "Pomorskiej" w grubym swetrze z golfem, na nogach ma skarpety z wełny owczej. Mieszkanko jest schludne, czyste i zadbane. Uwagę zwracają jednak okna pozabijane gwoździami. Wszystkie, oprócz skrzydła balkonowego. - To po to, by przez minimalnie niedociśnięte do ramy okno nie wpadła do domu nawet odrobina zimna - tłumaczy pani Stefania. Kufflowa nie jest w Chełmży jedyną, u której zamiast zamykać okno tylko na klamki, dobija się je jeszcze gwoździami. Podobnie wygląda to w większości spośród 1300 mieszkań chełmżyńskiej spółdzielni. Dlaczego?
Zimne grzejniki
Mieszkanie Stefanii Kuffel dokładnie ma 47 metrów kwadratowych powierzchni. Dwa lata temu zwykłe grzejniki wymieniono na konwektory. Jednak stara instalacja CO nie jest dostosowana do takich grzejników i efekt jest taki, że maksymalne odkręcenie zaworów powoduje, że w mieszkaniu i tak jest zimno. Pani Stefania ma więc we wszystkich pokojach zakręcone termostaty. Grzeje tylko w jednym pomieszczeniu. Chełmżanka w swoim mieszkaniu przy ul. Sikorskiego przebywa jedynie w soboty i niedzielę. W pozostałe dni jest u córki w Toruniu. - Wtedy i ten jedyny grzejnik wyłączam - mówi.
300 zł za 47 metrów
Za sezon grzewczy dostała rachunek za ciepło w wysokości 3222 zł. Wychodzi niecałe 300 zł miesięcznie. Dlaczego tak dużo mimo, że ciepła prawie nie zużywa? W 1999 r. zarząd spółdzielni kierowany przez prezes Irenę Chojnacką podpisał z firmą "Brun-Pol" umowę na dostawę ciepła, wymianę sieci, opomiarowanie mieszkań. Obiecywano, że ceny ciepła nie wzrosną, a mieszkańcy będą płacili jedynie za to, co sami zużyją. Oprócz samego zużycia, spółdzielnia płaci jeszcze prawie 80 tysięcy złotych miesięcznie kosztów pozataryfowych. W ciągu roku daje to zawrotną sumę miliona złotych, dzieloną na wszystkie mieszkania. - Jeżeli w całej spółdzielni zużycie wynosiłoby zero, to ten milion i tak trzeba płacić - wyjaśnia Tadeusz Prass, obecny prezes spółdzielni.
W Toruniu 176 zł za 77 metrów
Wczoraj Zygmunt Jaczkowski, prezes Brun-Polu był nieuchwytny, pół roku temu powiedział: - Prowadzimy rozmowy z dwoma firmami. Jeżeli spółdzielnia znajdzie pieniądze jesteśmy gotowi odsprzedać jej sieci i ciepłownie za wartość nie mniejszą niż księgowa, której zgodnie z prawem nie możemy obniżyć. Byłoby to działanie na niekorzyść spółki.
- Nic się od tego czasu nie zmieniło. Ciepło dalej dostarcza i produkuje Brun-Pol - mówi Prass. Umowa z Brun-Polem została zawarta na dwie dekady. Jeżeli więc po drodze nie zdarzy się jakiś cud, jeszcze 15 lat mieszkańcy Chełmży będą płakać i płacić.
W Toruniu ogrzanie metra kwadratowego mieszkania, bez jakiegoś szczególnego oszczędzania, ale też i bez grzania przy otwartych oknach kosztuje od 1,4 zł do 2 zł miesięcznie. Gdyby więc pani Stefania mieszkała w Toruniu, za swoje lokum płaciłaby maksymalnie 100 zł. - Za swoje mieszkanie na Rubinkowie, o powierzchni 76 metrów, razem z ciepłą wodą płaciłem 176 zł - mówi Jarosław Nadolski, rzecznik toruńskiego PEC-u.
- W Toruniu jeden gigadżul ciepła kosztuje średnio 55 zł, u nas 120 zł - podkreśla Prass.
[email protected]
- Grzejniki mam zakręcone. Okna zabite gwoździami. Prawie nie ma mnie w domu. Co miesiąc jednak za ciepło płacę po 300 zł - mówi Stefania Kuffel.
