Pocierzyn - wieś odmłodzona

W listopadzie 1948 r. delegat starostwa powiatu aleksandrowskiego, inż. Kazimierz Maderski, przejął od Gminnej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" w Osięcinach część resztówki majątku Pocierzyn po przedwojennym właścicielu Franciszku Harenckim i przekazał ją zarządowi gminnemu w Osięcinach z przeznaczeniem dla szkoły powszechnej. W skład resztówki wchodziło 1,3 ha gruntów ornych oraz park. Na resztówce znajdował się m.in. dwór z bali drewnianych, oficyna i budynek gospodarczy. Dwór został przekazany na siedzibę szkoły, a działka na ogródki szkolne i boisko.

Wieś Pocierzyn w XVII w. wchodziła w skład licznych dóbr rodziny Kościelskich. Tenże kształcił się na dworze księcia Jeremiego Wiśniowieckiego, który zyskał w nim sojusznika podczas zjazdów wielkopolskich sejmików. Na Pocierzynie i Bodzanówku zapisał posag wniesiony przez narzeczoną, Jadwigę Chudzyńską. Posiadał majątki lub udziały w nich w wielu miejscowościach - Pocierzynie, Bodzanówku, Noci, Przewozie, Racięcinie, Nowej Wsi, Warzywnie.

Po śmierci Kościelskiego wdowa Jadwiga wyszła za Łukasza Grabskiego, chorążego brzeskiego, a następnie za Jana Potockiego z Potoka. Ich jedynym synem był Jan, który w 1674 r. sprawował funkcję marszałka koła rycerskiego województw kujawskich i został wybrany posłem na sejm elekcyjny. W 1685 r. Jan Kościelski został komisarzem, odbierającym rachunki z województwa brzeskiego, a w 1690 r. pisarzem ziemskim brzeskim. Jego żoną była Marianna Anna z Trzebuchowskich - w posagu wniosła Borucin. Ich synem był Stanisław, kontynuował on karierę urzędniczą ojca. Ożenił się z córką Prokopa Lipskiego, herbu Grabie, co przyniosło mu duży posag.

Pocierzyn w połowie XVIII w. wraz z Krotoszynem należał do majątku Ruszki w powiecie nieszawskim i parafii Kościelna Wieś. Jej właścicielami ok. 1750 r. byli Kazimierz i Teresa Umińscy. Jednym z ich potomków był Onufry Umiński, dziadek późniejszego pisarza, Władysława Umińskiego (1865-1954), zwanego polskim Juliuszem Verne.

W 2011 r. podupadający dwór kupili Justyna i Janusz Borkowscy i przywrócił mu dawną świetność. W sąsiedztwie dworu wciąż jest szkoła - podstawowa z przedszkolem oraz - od tego roku - gimnazjum.