Pokój dla przedszkolaka

Przedszkolak śmiało może mieć już własny pokoik. Jego pierwsze własne mebelki powinny mieć normalne wymiary, a nie pomniejszone, jak dla dziecka. Będą służyć dłużej. Można je za to przyozdobić kolorowymi naklejkami albo na uchwytach powiesić na sznurku ulubione maskotki malucha.

Dywanik dla dziecka powinien być kolorowy. Wiadomo, barwy ożywią pokój. Ulubieni bohaterowie kreskówek albo zwierzątka wygrywają z wzorami standardowych "dorosłych" dywanów.

Ciągle coś budują, burzą, układają, muszą więc mieć sporo wolnego miejsca na podłodze. W ich pokoju musi znaleźć się też stolik z krzesełkiem z oparciem.

Na ścianie powinna się znaleźć większa korkowa tablica, na której będzie można wieszać rysunki i malunki przedszkolaka.

Jest też sposób na małych artystów, którzy lubią pisać… po ścianach. Na wysokości ich rąk lub głowy dobrze jest przymocować listewkę, do której przyczepiamy papier. Tam maluch może "wypisać się" do woli. Inne rozwiązanie: minitablica, przypominająca tę szkolną, tyle, że na stojaku.

Zabawki trzylatka zazwyczaj fruwają po całym pokoju. Jak je "poskromić"? Chowając je, gdy malec się nimi nie bawi, do tekturowych pudeł, skrzynek lub siatek. Te ostatnie, przypominające np. kształty zwierzątek, można zawiesić na przykład na suficie. Wtedy miejsca jest jeszcze więcej. Z kolei skrzynki na kółkach można wsunąć choćby pod tapczanik dziecka, jeśli jest tyle pod nim miejsca.