Dziewczyna, druga klasa gimnazjum, krótkie włosy, tatuaże, kolczyki, znajomi tylko w internecie, w rodzinie konflikt, zaburzenia identyfikacji płciowej były u niej widoczne już w dzieciństwie.
- To autentyczny profil nastoletniego transseksualisty, z podobnym mogą zetknąć się wkrótce nauczyciele ze Świecia, bo czasy się zmieniają i osoby borykające się z tożsamością płciową mają coraz więcej odwagi, żeby o tym mówić. Warto być do tego przygotowanym - zwraca uwagę Katarzyna Wojciechowska, ordynator oddziału dla dzieci i młodzieży w Wojewódzkim Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Świeciu.
Przeczytaj także: Transseksualizm. Historie ludzi uwięzionych w obcych ciałach
Dlatego zorganizowała ona wykład pod nazwą "Płeć - biologia czy moda?". Uczestniczyło w nim 18 pedagogów ze świeckich szkół. - Na świecie przeważają mężczyźni, którzy czują się kobietami (1 na 30 tys.), ale w Polsce i innych krajach naszej części Europy jest odwrotnie. Tu osoby urodzone jako kobiety częściej nie mogą się pogodzić ze swoją płcią - informuje Wojciechowska.
Podkreśla ona że transseksualizm nie jest dewiacją. - Mówi się, że mężczyźni są z Marsa, a kobiety z Wenus, a ja dodaję, że żyją na Ziemi, gdzie obserwujemy ogromną różnorodność biologiczną. Transseksualizm jest tego przykładem - twierdzi specjalistka.
Trzeba wiedzieć, że transseksualista nie jest przebierańcem, który doraźnie zmienia wygląd swojej płci. - Osoba transseksualna robi wszystko, co w jej mocy, żeby dostosować swój wygląd do przeżywanej płci. Dąży do tego trwale, a gdy uda się jej to osiągnąć, zaczyna nowy etap w życiu, często połączony z przeprowadzką. Dzień operacji zmiany narządów i personaliów w dowodzie osobistym większość transseksualistów traktuje jak właściwe urodziny - te obchodzą przede wszystkim.
W Polsce operacja zmiany płci jest możliwa od 1983 r. Świat poszedł znacznie dalej, np. w Indiach uznaje się trzecią płeć (hidźra), od 2005 r. obowiązuje ona nawet w paszportach.
Czytaj e-wydanie »
