- Zaskoczyły mnie pytania, które padły podczas rozmowy kwalifikacyjnej. Musiałam chwilę zastanowić się, by odpowiedzieć, jak reaguję na stres lub co mój mąż myśli o wyjeździe - wspomina Magdalena Rybak, jedna z polskich pielęgniarek, pracująca od marca 2010 r. w Norwegii. - Teraz, z perspektywy czasu, wiem, że były ważne, by dobrze poradzić sobie w nowej sytuacji.
Czytaj też: Praca w Norwegii. Przyczytaj, kto prowadzi rekrutację pielęgniarek
Praca w Norwegii. Jest, bo wzrasta odsetek ludzi starszych
Norweskie szpitale i kliniki pilnie potrzebują pielęgniarek oraz personelu. Od lat 70-tych ubiegłego stulecia gwałtownie wzrasta odsetek starszych ludzi. Starzejąca się ludność i ciągłe kolejki w szpitalach, a także brak wykwalifikowanej kadry medycznej to największe zmagania, z jakimi zmierza się norweska polityka prozdrowotna.
Już trzeci rok trwa projekt, który pomaga Polakom znaleźć pracę w norweskiej służbie zdrowia. Do tej pory wzięło w nim udział ponad 120 osób. Jeszcze do końca tego roku ma wyjechać następne 60.
Podczas procesu rekrutacji kandydaci i kandydatki muszą przejść przez szereg rozmów kwalifikacyjnych. Najpierw z Adecco Poland, firmą która zajmuje się rekrutacją, a potem z norweskim pracodawcą. Podczas ostatniego spotkania poddawani są dodatkowo testowi, który sprawdza predyspozycje do nauki języków obcych. Coraz większy nacisk kładziony jest także na tzw. umiejętności miękkie, takie jak motywacja kandydatów, odpowiednie nastawienie czy radzenie sobie ze stresem podczas pracy za granicą.
- Podstawową różnicą w rekrutacji międzynarodowej i krajowej jest konieczność wyboru osób mocno zmotywowanych i silnych psychicznie - wyjaśnia Agata Gołąb - koordynatorką projektu Medical w Adecco Poland. - Wyjazd do pracy za granicę to pewnego rodzaju rewolucja w życiu. Wiąże się ona na przykład z rozłąką z rodziną na pewien czas. Wybieramy więc te osoby, które są do tego mentalnie przygotowane.
Czytaj też: W kryzysie jest praca dla pelęgniarek, kierowców, kucharzy i recepcjonistów
Uczą się języka i ... kultury
- Długo nosiłam się z myślą, czy wyjechać do pracy do Norwegii, ponieważ pracowałam w dwóch miejscach w Polsce. Nie miałam jednak stałej pracy i to przesądziło o mojej decyzji - zwierza się Magdalena Rybak - Skłoniły mnie do tego też o wiele wyższe zarobki za granicą i pewna monotonia, której doświadczyłam w Polsce. Słyszałam, że Norwegia jest pięknym krajem, chciałam poznać nowych ludzi i nie żałuję. Wyjazd daje możliwość zarówno rozwoju osobistego, jak i przeżycia przygody.
Przyznaje, że na początku czuła się niepewnie. - Ale potem, gdy pozna się lepiej język, wszystko przychodzi łatwiej - dodaje Magdalena Rybak.
Po pomyślnej rekrutacji kandydaci odbywają czteromiesięczny kurs języka norweskiego, a następnie zaczynają pracę w Norwegii. - Podczas kursów językowych przyszli pracownicy otrzymują normalną pensję - zapewnia Osuch z Adecco Poland.
Przez 8 godzin dziennie uczestnicy ćwiczą słownictwo, oglądają norweskie filmy i przyswajają skandynawską kulturę. Ostatni, czwarty miesiąc kursu odbywa się w Norwegii.
Praca w Norwegii. Pielęgniarki mają pod opieką mniej pacjentów niż w Polsce
Po jego zakończeniu personel medyczny trafia od razu do szpitali lub początkowo pracuje w domu opieki. Następnie, wraz z polepszającą się znajomością języka norweskiego, rozpoczynają pracę w oddziałach szpitalnych. Polacy zarabiają tyle, ile pracownicy norwescy na takich samych stanowiskach.
W norweskiej służbie zdrowia praca pielęgniarek wygląda inaczej niż w Polsce. Pielęgniarka czy pielęgniarz mają pod opieką mniejszą liczbę pacjentów. Ważna jest komunikacja z pacjentem, wsparcie psychiczne jego i rodziny, np. w sytuacji rozmowy o zbliżającej się śmierci.
