Praca za granicą. Kobieta miała pracować jako kelnerka, a trafiła do burdelu

- Zakończyliście kampanię społeczną skierowaną do osób, wyjeżdżających do pracy za granicę. Jakie były jej efekty?

- Odebraliśmy bardzo dużo telefonów od Polaków, którzy planowali podjąć pracę poza krajem. Pytali nas między innymi o to w jaki sposób powinni przygotować się do wyjazdu oraz jak zachowywać się na miejscu.

Niektórzy dopiero podczas naszej kampanii uświadomili sobie, że za granicą czyhają na nich jakieś niebezpieczeństwa.

Przeczytaj: Prawa pracowników za granicą. Co, jeśli wyrzucą nas z pracy w Niemczech?

- Jak się przed nimi ustrzec, gdy przygotowujemy się do wyjazdu?

- Biura sieci EURES - znajdujące się w każdym powiatowym urzędzie pracy w Polsce - posiadają oferty zatrudnienia, które są raczej pewne i godne zaufania. Możemy je też znaleźć na stronie internetowej www.eures.praca.gov.pl.

Lepiej wybierajmy legalne oferty zatrudnienia. W razie problemów z szefem, łatwiej będzie nam dochodzić swoich praw.

Sprawdźmy też jakie minimalne stawki wynagrodzenia obowiązują w danym kraju.

Gdy zamierzamy skorzystać z usług pośrednika zatrudnienia, musimy go sprawdzić. To znaczy upewnić się, czy znajduje się on w rejestrze działalności gospodarczej oraz posiada niezbędny certyfikat nadany przez marszałka województwa. Dane te znajdziemy w Krajowym Rejestrze Podmiotów Prowadzących Agencje Zatrudnienia. Jest on dostępny za pośrednictwem strony www.kraz.praca.gov.pl

Jeśli ktoś nie zna języka obcego, to przed wyjazdem powinien nauczyć się przynajmniej podstawowych słów oraz zwrotów. Bez tego - w razie problemów - trudno będzie mu poprosić o pomoc.

Poza tym powinniśmy spisać adresy i telefony ambasad oraz konsulatów, znajdujących się w kraju, do jakiego się udajemy. Gdy na miejscu nie ma polskich placówek dyplomatycznych, to pomóc powinien nam konsulat każdego państwa należącego do Unii Europejskiej.

- Jesteśmy na miejscu.

- To powiadommy o tym rodzinę. Przed wyjazdem powinniśmy zostawić bliskim adres, pod którym się zatrzymamy.

- A gdy okaże się, że z noclegu nici?

- To poszukajmy innego. W ostateczności możemy raz przespać się w noclegowni dla bezdomnych. Musimy o tym uprzedzić bliskich, tak jak o każdym innym problemie. Aby byli oni przygotowani, że wkrótce będą musieli nam pomóc.

Od razu po przyjeździe kupmy kartę do miejscowej budki telefonicznej lub do naszego telefonu komórkowego.nie zawsze sprawnie działa za granicą.

- Co zrobić, gdy po przyjeździe na miejsce okaże się, że po obiecanej pracy nie ma śladu, albo zarabiamy dużo mniej niż nam obiecano?

- Zgłośmy to na policję.

Przeczytaj: Pracownicy ze Wschodu nie chcą u nas pracować

- A gdy sprawa jest jeszcze poważniejsza? Na przykład kobieta miała pracować jako kelnerka, a trafiła do burdelu. Przecież może być jej bardzo trudno zawiadomić policję.

- Powinna zaalarmować rodzinę o swoich problemach. Przestępcy działający w seksbiznesie zazwyczaj pozwalają swoim ofiarom kontaktować się z bliskimi. Oczywiście kontrolują ich rozmowy. Dlatego kobiety powinny przed wyjazdem ustalić z rodziną hasło, którego użycie będzie sygnalizowało, że mają kłopoty. Może być to na przykład prośba o pozdrowienie cioci, która od dawna nie żyje.

Takie hasło radzę ustalić wszystkim - nie tylko kobietom - wyjeżdżającym za granicę w celach zarobkowych. Częstszym zjawiskiem niż prostytucja jest bowiem zmuszanie ludzi do niewolniczej pracy.

Użycie hasła zaalarmuje rodzinę w Polsce, która będzie mogła zawiadomić policję.