Rozmowa z Piotrem Ciesielskim, byłym już sędzią piłkarskim

Dlaczego zdecydowałeś się zakończyć karierę?

Swoją przygodę z sędziowaniem zmuszony byłem zakończyć z powodów zdrowotnych. Od pewnego czasu miałem kłopoty z nogą. Dolegliwości dawały o sobie znać. Stawały się bardziej zauważalne lub intensywne.  Odczuwałem związane z tym duże problemy. Teraz przede mną nowa rola obserwatora.

Jak przebiegał ten ostatni mecz? Nie bałeś się, że na koniec coś popsujesz? 

Przed ostatnim spotkaniem, z moich wyliczeń wynika, że było to na pewno spotkanie grubo powyżej 1500, które sędziowałem, dopadł mnie lekki stres. Na szczęście minął, kiedy już wyszedłem na płytę boiska. Mecz przebiegał bezproblemowo, nie musiałem podejmować kontrowersyjnych decyzji i udało mi się go poprowadzić bez kartek.

Po spotkaniu było chyba miło... 

Na pewno tak. Po zakończonym meczu otrzymałem podziękowania ze strony kolegium sędziów K-PZPN od wiceprzewodniczącego Adama Lyczmańskiego i szefa Wydziału Gier i Ewidencji Związku Mirosława Chełmińskiego, a także piłkarzy oraz działaczy obu klubów. Muszę przyznać, że ten ostatni mecz wywołał u mnie wzruszenie. Niespodziankę również przygotowali moi koledzy sędziowie z Włocławka Łukasz Zasada i Mateusz Tybińkowski, którzy specjalnie przyjechali na mecz. Chciałbym wszystkim podziękować za te lata współpracy Związkowi, działaczom, drużynom, trenerom, obserwatorom i wszystkim moim kolegom. Dziękuję Sebastianowi, Rafałowi i Jackowi którzy asystowali mi w moim ostatnim meczu. Szczególne podziękowania należą się dla mojej rodziny, żony i syna za wyrozumiałość cierpliwość i wsparcie w mojej przygodzie. Teraz czas na nowe wyzwanie. 

Kiedy i dlaczego zacząłeś przygodę z sędziowaniem?

W 2010 roku. Dokładnie 10 kwietnia zostałem delegowany na mecz juniorów młodszych do Izbicy Kujawskiej. Piłka nożna to moja pasja. Już w czasach szkolnych zacząłem sędziować różne rozgrywki szkolne. Przez 6 lat byłem kierownikiem drużyny MLKS Zjednoczeni w moim rodzinnym Piotrkowie Kujawskim.

Jakie były największe wyzwania, z jakimi musiałeś się zmierzyć jako sędzia piłkarski?

Na początku mojej przygody musiałem sobie poradzić z presją zawodników i sztabów szkoleniowych, a także z negatywnym nastawieniem trybun. W swojej pracy sędziowskiej było sporo meczów na różnym szczeblu rozgrywkowym. Były też spotkania trudne z niesamowitą atmosferą przy pełnych trybunach, ale też takie, gdzie zdarzało się podejmować trudne decyzje.

Czy uważasz, że mogłeś osiągnąć więcej?

Myślę, że gdybym zaczął wcześniej swoją przygodę z sędziowaniem udałoby mi się więcej. Jednak jestem zadowolony z tego co udało mi się osiągnąć. Przez dziewięć sezonów prowadziłem zawody w czwartej lidze i sześć sezonów byłem asystentem w trzeciej lidze.

Jakie momenty najbardziej zapamiętasz z przygody z gwizdkiem?

Wiele było takich momentów w trakcie sędziowania. Zdarzały się mecze, po których musieliśmy schodzić i wyjeżdżać pod eskortą policji, ale również miłe sytuację gdy schodziliśmy z boiska i zarówno działacze jak i kibice zapraszali po raz kolejny na zawody.

Czy były jakieś decyzje, które podjąłeś na boisku, które później cię dręczyły, o których do tej pory rozmyślasz?

Na każdym meczu starałem się podejmować dobre decyzję, ale błędy się zdarzały co wynikało ze złego ustawienia się. Podjęte decyzje mnie nie dręczyły.

Jakie umiejętności, które nabyłeś jako sędzia, będą przydatne w twojej nowej roli jako obserwatora?

Umiejętność podejmowania jasnych i jednoznacznych decyzji, prawidłowego stosowania przepisów gry w piłce nożnej i aktualnej interpretacji, bezstronnego i sprawiedliwego prowadzenia zawodów, radzenia sobie ze stresem i krytyką.

Jakie są twoje odczucia na temat technologii VAR i jej wpływu na sędziowanie w piłce nożnej?

Uważam że wprowadzenie VAR-u było dobre. Jednak powinno być stosowane w wyłącznie w sytuacjach, które mają kluczowe znaczenie dla przebiegu spotkania. Wspiera arbitrów w podejmowaniu decyzji i zapobiega błędom przez nich podejmowanych.

Jak radziłeś sobie z presją i krytyką, będąc sędzią piłkarskim?

Radzenie sobie z presją wymaga świadomego skupienia się na zadaniach. Pomocne było wypracowanie swojej rutyny przed ważnymi meczami. Ważna była analiza wydarzeń i nie tylko złych, ale również tych dobrych. Nie można długo rozpamiętywać pewnych sytuacji, bo jeśli ktoś sobie nie radzi ze stresem to nie może sędziować. W pracy sędziego jest ważna silna psychika.

Co byś poradził młodym, aspirującym arbitrom piłkarskim, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę?

Radziłbym, żeby byli pewni siebie i umieli komunikować się z zawodnikami. Nie powinni ulegać presji kibicom i piłkarzom. Sędzia nie powinien bać się podejmować kontrowersyjnych decyzji. Cierpliwość, opanowanie i odporność psychiczna to niezbędne cechy aby zostać sędzią. To nie jest łatwy zawód i jeśli się na niego zdecydują to czekają na nich mniejsze i większe dylematy z którymi będą musieli się zmierzyć. Mały krokami można dojść do sukcesu i osiągnąć swoje cele.

Dziękuje za rozmowę