Rypin strefą wolną od LGBT? Tak radni Rypina odczłowieczają sąsiadów

Po kilku dniach przychodzi e-mail od ciotki chłopaka: „Musimy się stąd wyprowadzić, bo boimy się o życie naszego dziecka”. I kolejny: „Nie pozwólcie, aby z naszego miasta zrobili ciemnogród, zaraz będziemy tu mieli ataki na Bogu ducha winnych, których grzechem jest tylko to, że nie pasują do schematu ograniczonych ludzi”.

Proszą, aby nie podawać ich nazwisk, nie dzwonić, nie dopytywać, boją się, że nie będą mieli życia w mieście, w którym się urodzili i które kochają. Chcą tu być, mieszkać, mają przyjaciół, kochające się rodziny. A mamy 2020 r. Leczą nas lekarze o homoseksualnej orientacji, uczą, zarządzają, są wzorem do naśladowania w kulturze i sztuce.

Czytaj też:
Ważne jest, żeby mieć kogoś, z kim można prawdziwie rozmawiać. Do rozpaczy i smutku mamy pełne prawo

Nie wiem, co mieli w głowie radni Rypina, którzy uchwalili, że ich miasto jest strefą wolną od LGBT. Czy zastanowili się nad tym, jak wielką odpowiedzialność na siebie wzięli za ludzkie życie?

Polska jest na drugim miejscu w Europie pod względem liczby samobójstw wśród dzieci. Nieznacznie wyprzedzają nas Niemcy. Ale Niemcy to kraj dwukrotnie większy. Dane pokazują, że blisko 70 proc. nastolatków LGBT w Polsce myśli o samobójstwie. Takie uchwały miast w Polsce, do których dołączył Rypin, jedyne miasto w naszym województwie widzące zagrożenie w homoseksualizmie, przerażają rodziców i dzieci. I stanowią taką samą hańbę, jak przedwojenne zakazy ustanawiane wobec Żydów.

Powolne odczłowieczanie, które zaczęło się od słów „Żydom wstęp wzbroniony” przypomniał niedawno w Oświęcimiu ocalały z obozów koncentracyjnych Marian Turski. Później pojawił się przepis, że Żydom nie wolno należeć do niemieckich związków śpiewaczych, następnie, że dzieciom żydowskim nie wolno się bawić z dziećmi aryjskimi i w końcu: „Żydom sprzedajemy chleb i żywność tylko po godzinie 17”. I wszyscy zaczęli się przyzwyczajać, oswajać z tym, że można kogoś wykluczyć, stygmatyzować, a w końcu przyjąć rozwiązanie ostateczne. Wstydem nie jest bycie gejem czy lesbijką. Wstydem jest to, że ludzie, którzy są uważani za elitę Rypina ulegli propagandzie odczłowieczania sąsiadów.