Rankiem 12 czerwca 1962 roku strażnicy w więzieniu stanowym Alcatraz zorientowali się, że w celach brakuje braci-skazańców Clarence'a i Johna Anglin oraz innego osadzonego Franka Morrisa. Podczas ucieczki użyli nadmuchiwanej tratwy. Służby przeszukiwały skaliste brzegi wyspy Alcatraz, ale nie znaleziono ani szczątków pontonu, ani ciał uciekinierów. Sprawą zajmowało się FBI, ale nigdy nie namierzono zbiegów. Nie udało się stwierdzić, czy przeżyli przeprawę przez wody zatoki do San Francisco, czy zginęli w czasie ucieczki.

To największa ucieczka w historii Wielkiej Brytanii (i Irlandii Północnej) oraz w historii Europy od czasów II wojny światowej. 25 września 1983 roku z więzienia Maze w Belfaście wydostało się 38 bojowników Tymczasowej Irlandzkiej Armii Republikańskiej. W zorganizowaniu ucieczki pomagała logistycznie IRA. Część uciekinierów (czterech) próbowała się ukrywać w zaroślach pobliskiej rzeki. Czterech chowało się pod wodą używając słomek do oddychania. Pierwszego dnia zatrzymano 15 uciekinierów. Część pozostałych zbiegów zatrzymywano jeszcze w latach 90. Niektórzy do dzisiaj mają status ściganych.