Ostatnim wyzwaniem, które przed nią stoi jest wymyślenie jak uśmiercić głównego bohatera - Harolda Cricka.
Karen nie wie o tym, że Harold Crick (Will Ferrell) jest - zupełnie niespodziewanie - realną postacią - i że w realnym świecie słyszy jej wszystkie myśli i słowa. Fikcja i rzeczywistość zderzają się ze sobą, kiedy oszołomiony i niezręcznie próbujący stawiać opór Harold słyszy, co jej chodzi po głowie.
Wszystko słyszał
Podczas zdjęć Will Ferrell miał w uchu malutką słuchawkę. Słyszał narrację Emmy Thomp son, dzięki czemu mógł naturalniej reagować na poszczególne etapy opowieści.
Zdaje sobie sprawę, że musi znaleźć sposób, by zmienić koniec jej powieści, by móc przeżyć.
"Przypadek Harolda Cricka" to ciepła i błyskotliwa komedia o braniu w swe ręce życia i czynienia go takim, jakim się zawsze marzyło, by był.
Pewnego ranka
pozornie przeciętny samotnik, pracownik Urzędu Skarbowego Harold Crick zaczyna słyszeć w głowie kobiecy głos opisujący każde jego posunięcie, myśl i uczucie, w alarmująco detaliczny sposób. Uporządkowane życie Harolda nagle zostaje wywrócone do góry nogami. Kiedy głos obwieszcza jego nadciągającą śmierć, Harold zdaje sobie sprawę, że musi odnaleźć narratorkę i przekonać ją, by zmieniła zakończenie.
Cudowne zniknięcia
- Na początku filmu Harold myje zęby. Usta ma całe wybrudzone pastą do zębów. Pasta znika w kolejnym ujęciu, mimo że Harold nadal myje zęby.
- Kiedy Ana szykuje Haroldowi poczęstunek, na tacy widoczne jest co najmniej 5 ciasteczek. W pewnym momencie kamera pokazuje Harolda, wraca do Any i okazuje się, że kilka ciasteczek znikło w niewyjaśnionych okolicznościach.
- Pudełko ciasteczek, którego przyjęcia odmawia Harold, znika pomiędzy kolejnymi ujęciami.
Właścicielką głosu
w głowie Harolda jest niegdyś podziwiana i sławna, dziś już zapomniana pisarka Karen "Kay" Eiffel, która w bólach próbuje wymyślić zakończenie swojej, jak mniema, najlepszej książki. Jedynym wyzwaniem, jakie przed nią stoi jest wymyślenie sposobu uśmiercenia głównego bohatera książki - Harolda Cricka. Nie wie jednak, że Crick jest postacią żyjącą nie tylko na kartach jej książki i, co więcej, jest zaskakująco i boleśnie świadom jej wszystkich myśli i planów co do jego osoby. Na domiar złego, wydawca Kay nasłał na nią swą bezwzględną asystentkę Penny Escher (Queen Latifah), by ta zmusiła Kay do ukończenia powieści i "wykończenia" Harolda Cricka.
Zdesperowany,
by odzyskać kontrolę nad swoim życiem, i uniknąć rychłego zgonu, Harold szuka pomocy u teoretyka literatury Julesa Gilberta (Dustin Hoffman), który sugeruje, ze Harold może zmienić swoje przeznaczenie zmieniając "gatunek" swojego życia z tragedii na komedię.
Profesor Hillbert podpowiada, że Harold powinien spróbować wcielić w czyn jeden z podstawowych schematów komedii: powinien spróbować związać się z osobą, której nie cierpi. Ta propozycja popycha Harolda do rozpoczęcia nieprawdopodobnego romansu z wyzwoloną właścicielką piekarni Aną Pascal (Maggie Gyllenhaal).
Kiedy Harold
zaznaje po raz pierwszy prawdziwej miłości i prawdziwego życia, nabiera przekonania, że umknął swojemu przeznaczeniu - jego historia przyjmuje wszak wszystkie formy i cechy komedii, w której on sam nie może umrzeć i nie umrze. Jednak Harold nie wie jeszcze o tym, że w powieściach Karen Eiffel główni bohaterowie umierają zawsze dopiero w chwili, kiedy czują, że mają powód, by żyć.
Harold i Karen znajdują się oboje na niezbadanym terenie - każde z nich musi ważyć wartość ludzkiego życia, któremu przeciwstawiony jest ciężar nieśmiertelności dzieła sztuki.
Chicago najlepsze
Producent wykonawczy Kopeloff wspomina: - Oceniliśmy kilka miast, miedzy innymi San Francisco i Nowy York, ale najbardziej ujęła nas architektura Chicago. Uderzyło nas jak bardzo to miejsce pasuje do ducha filmu.
W Chicago scenograf Kevin Thompson zabrał się pełną parą do pracy. - Ten film to wielka praca i wyzwanie dla scenografa, bo Marc starał się uchwycić nie tylko realny naturalistyczny świat, a raczej taki, który jest zawsze trochę spotęgowany i wystylizowany - mówi. - Podszedłem do projektowania poprzez oczywisty kontrast między Haroldem a Aną. Harold mieszka w przestrzeni pełnej prostych linii, krat, bladych, monochromatycznych kolorów i cieni, aż do czasu, kiedy Ana wnosi w jego życie obłości i kolory.
