Tańczył ostatni rocznik liceum pedagogicznego - czterdzieści lat minęło

- Postanowiłyśmy z Ireną Berent zorganizować klasowe spotkanie w rocznicę zdawania matury przez naszą klasę. Zaprosiliśmy naszych wychowawców profesorów Lesława Dudka i Jerzego Tomasza - mówi Bogumiła Cegłowska, współorganizatorka spotkania.
- Były cudowne wspomnienia
i fantastyczny dzień, w gronie dawnych przyjaciół i koleżanek.
W deszczowy poranek w budynku brodnickiego Liceum Ogólnokształcącego spotkały się, po czterdziestu latach, uczennice i wychowawcy Liceum Pedagogicznego. Niektórzy zobaczyli się
po raz pierwszy od czasu
zdawania wspólnej matury. Dojrzałe kobiety wróciły wspomnieniami do szkolnych lat. W szkolnym korytarzu mieszały się wybuchy śmiechu z łzami radości.
W programie spotkania organizatorki zaplanowały uroczystą lekcję wychowawczą, mszę św. za zmarłe koleżanki, wspólny spacer po mieście i wesoły wieczór ze śpiewem i tańcami.
- To wspaniałe uczucie spotkać po raz pierwszy po czterdziestu latach swoje uczennice. Byłem przez kilka lat wychowawcą tej klasy. Niektóre osoby trudno poznać po latach - mówi Lesław Dudek, emerytowany nauczyciel matematyki i fizyki w dawnym liceum pedagogicznym. - To była
ostatnia matura w tej szkole
Brodnickie liceum pedagogiczne w latach 1954 - 1969 ukończyło 725 osób, w tym 591 dziewcząt. To zasłużona placówka, kształcąca pedagogów i nauczycieli dla szkół różnego typu, zakończyła swoją działalność w 1969 roku. Na owe czasy liceum pedagogiczne było placówką wyjątkową, szkoląc przede wszystkim kadry dla szkół podstawowych, pierwszego etapu edukacji. Nie było wtedy konieczne wyższe wykształcenie.
- Nasz wychowawca Lesław Dudek przygotował przed naszym spotkaniem na portalu internetowym mapkę z wykazem miejsc,
gdzie jego uczennice rzucił los
W czasie lekcji wychowawczej każda uczennica otrzymała list gratulacyjny, a wychowawcy dyplomy z naszymi zdjęciami i podziękowaniami - dodaje Bogumiła Cegłowska. - Wieczorem nasz wychowawca przygotował różne nagrania i zatańczył z każdą z nas, przynajmniej jeden taniec. Zabawa trwała do białego rana. To było niezapomniane spotkanie.