
Sasanka
Sasanki zwyczajne rosły dziko w Polsce, niestety są już gatunkiem wymarłym. Natomiast popularne są sasanki ogrodowe, które mają dość zróżnicowany czas kwitnienia, jednak najwcześniejsze pojawiają się już w marcu. Sasanki mają piękne i okazałe dzwonkowate kwiaty (białe, różowe, fioletowe, bordowe). Wyglądają one bardzo dekoracyjnie również po przekwitnięciu.
Sasanki mają dość specyficzne wymagania – najlepiej rosną na dość jałowych, ale wapiennych glebach. Nie lubią nadmiaru wilgoci, ale za to potrzebują dużo światła.

Cieszynianki
To stosunkowo mało znane kwiaty. Ich polska nazwa pochodzi od Cieszyna, w okolicy którego najliczniej rosną dziko (podlegają ścisłej ochronie). Cieszynianki można uprawiać w ogrodach – trzeba im zapewnić lekko ocienione miejsce i nie dopuszczać do przesuszania roślin. Najlepiej czują się na lekko wapiennych glebach.
Cieszynianki zakwitają w marcu (a bywa, że nawet w lutym). Ich kwiaty są żółte, niezbyt duże, ale towarzyszą im duże podsadki, dzięki czemu całość wygląda bardzo efektownie.

Irysy żyłkowane i Danforda
Przepiękną ozdobą ogrodu są irysy (kosaćce): żyłkowane i Danforda. W przeciwieństwie do popularnych irysów bródkowych, te rośliny są cebulowe i zakwitają już w marcu. Irysy żyłkowane mają najczęściej intensywnie fioletowo-niebieskie kwiaty, pokryte kontrastowymi biało-żółtymi wzorami. Irysy Danforda kwitną na żółto.
Obydwa gatunki sadzi się jesienią w lekkim cieniu lub słońcu. Muszą mieć żyzną i przepuszczalną ziemię, która będzie wilgotna wiosną i sucha latem.

Puszkinie
Pod koniec marca zakwitają puszkinie. To niezbyt popularne kwiaty, ale warto się nimi zainteresować. Wyglądają jak miniaturowe hiacynty, ale płatki mają bladoniebieskie, z charakterystycznym ciemnym paskiem przez środek.
Puszkinie lubią żyzne, próchnicze podłoże, które powinno być wilgotne, ale przepuszczalne. Dobrze czują się pod drzewami i krzewami, które zrzucają na zimę liście.