Leczenie w Polsce jest bezpłatne w większości przypadków i pacjent nie ponosi za nie żadnych opłat. Zdarza się jednak, że musi pokryć koszty niektórych świadczeń. W tych sytuacjach NFZ nie zapłaci za leczenie - zobacz na kolejnych slajdach >>>>>

Kiedy NFZ nie zapłaci za leczenie?

Kiedy NFZ nie zapłaci za leczenie? Narodowy Fundusz Zdrowia przypomina, że prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ustaje zazwyczaj po upływie 30 dni od dnia wygaśnięcia obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego (ustania stosunku pracy lub utraty statusu osoby bezrobotnej). Czyli osoba, która traci pracę w ramach umowy zlecenia czy też w ramach pracy na etat, ma jeszcze 30 dni w ramach opieki medycznej NFZ.

Jak długo zachowuje się prawo do świadczeń opieki zdrowotnej?

Osoby, które ukończyły szkołę ponadgimnazjalną lub zostały skreślone z listy uczniów, zachowują prawo do świadczeń opieki zdrowotnej przez 6 miesięcy od dnia zakończenia nauki lub skreślenia z listy uczniów. Osoby, które ukończyły szkołę wyższą lub szkołę doktorską albo zostały skreślone z listy studentów, zachowują prawo do świadczeń NFZ jeszcze przez 4 miesiące od dnia zakończenia nauki lub skreślenia z listy studentów. Renciści z zawieszonym prawem do renty socjalnej - w przypadkach, o których mowa w art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2023. poz 2194) - mogą korzystać z medycznych świadczeń bezpłatnie przez 90 dni od ustania ubezpieczenia zdrowotnego w NFZ.

Kto w Polsce ma prawo do bezpłatnego leczenia?

Zgodnie z ustawą z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, prawo do świadczeń w Polsce mają osoby:
- ubezpieczone obowiązkowo,
- osoby ubezpieczone dobrowolnie,
- inne osoby - po spełnieniu warunków określonych w tej ustawie.

W niektórych sytuacjach z bezpłatnego leczenia mogą skorzystać również pacjenci nieubezpieczeni - to między innymi dzieci czy kobiety, które posiadają obywatelstwo polskie, mieszkają na terytorium Polski i są w okresie ciąży, porodu lub połogu a także osoby uzależnione od alkoholu i narkotyków (w zakresie leczenia odwykowego) oraz pacjenci z zaburzeniami psychicznymi.