Czasem natka pokrywa się pleśnią, a korzeń zaczyna gnić. Skąd to się bierze? Eksperci z Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach pod kierunkiem dr hab. Grażyny Soiki wskazują, które szkodniki atakują pietruszkę najczęściej. Zobaczcie w naszej galerii.

Guzak północny - wewnątrz korzeni pasożyt powoduje tworzenie kilkumilimetrowych wyrośli z wyrastającymi drobnymi korzeniami bocznymi. Przy silnym porażeniu, korzenie są często skrócone i zniekształcone. Deformacja korzeni utrudnia przewodzenie wody i substancji odżywczych w roślinie. Rośliny zasiedlone przez guzaki są bardziej wrażliwe na nasłonecznienie i suszę, szybko więdną. Na polach silnie porażonych obserwuje się opóźnienie wschodów siewek.

Szpilecznik baldasznik - rośliny są skarłowaciałe, a ich liście odbarwione. Żerowanie nicieni powoduje wyrastanie na korzeniach pierwszego rzędu licznych, krótkich korzeni bocznych tworzących charakterystyczne kępki, na których widoczne są nekrozy (czarne odbarwienia w różnym kształcie).

Połyśnica marchwianka - larwy wiosennego pokolenia żerują na młodych roślinach, począwszy od wschodów, uszkadzając korzeń główny, co sprawia, że roślina zamiera. Początkowo liście uszkodzonej rośliny przebarwiają się na fioletowo, a następnie żółkną. W przypadku, gdy uszkodzona jest tylko część wierzchołkowa korzenia, roślina rozwija się dalej, ale korzeń rozgałęzia się. Larwy letniego pokolenia wgryzają się w korzeń pietruszki drążąc podskórne korytarze, które wypełniają odchodami, co w efekcie powoduje, że taki korzeń nie nadaje się do spożycia ani do przechowywania. Często w uszkodzonych miejscach dochodzi do porażenia grzybami chorobotwórczymi i gnicia. Larwy mogą żerować i uszkadzać także pietruszkę podczas przechowywania.