Kauczuk
Kauczuk wprawdzie nie zasilił naszego menu, ale wzbogacił m.in. wyposażenie kuchni. Bywa nawet nazywany surowcem, który zmienił świat. Jest to mleczny sok pozyskiwany z niektórych roślin, przede wszystkim drzewa – kauczukowca brazylijskiego. Był wykorzystywany przez Indian m.in. do uszczelniania łodzi itp., a także do produkcji piłek (w Ameryce Środkowej gra w piłkę była ważnym sportem o rytualnym znaczeniu).
W Europie początkowo nie do końca umiano wykorzystać jego walory, aż do XIX wieku, kiedy wynaleziono proces wulkanizacji, a kauczuk zamieniono w gumę. Przez długi czas była to jedyna substancja o takich właściwościach – elastyczna, sprężysta, nieprzemakalna, rozciągliwa.
Na początku XX wieku trudno było sobie wyobrazić życie bez kauczuku. Szczególnie w zaczynającym się przemyśle samochodowym, ale też w wielu innych dziedzinach życia. Z kauczuku produkowano m.in. opony, podeszwy butów, nieprzemakalne płaszcze, piłki, uszczelki i przeróżne akcesoria, także kuchenne. Nawet obecnie naturalny kauczuk jest wykorzystywany do produkcji ponad 50 tysięcy różnych produktów.
Kukurydza
Kukurydza jest obecnie drugą po ryżu rośliną zbożową świata. Jej ziarna w naturalny sposób nie zawierają glutenu. Produkuje się z nich mąkę i kaszę – popularne m.in. w tradycyjnej kuchni niektórych regionów Włoch (do produkcji polenty) czy południowo-wschodniej Europy. Ale nie zapominajmy też o popularnych płatkach, popcornie, oleju, syropie, alkoholu, czy po prostu ziarnach i kolbach kukurydzy.
Kukurydza należy do najstarszych roślin uprawianych przez człowieka – robi się to od około 9 tysięcy lat. Do Europy trafiła dość szybko i zaczęto ją uprawiać przede wszystkim na południu. Do Polski zawędrowała w XVIII wieku, prawdopodobnie przez Węgry i Rumunię. I choć jej uprawa w Polsce nie stała się bardzo popularna, to jedno z dań kuchni dawnej Galicji – mamałyga – jest robiona właśnie w kukurydzy.
Papryka
Słodka, ostra, konserwowa, zielona, czerwona, żółta, a nawet fioletowa. Uprawiana w ogródkach, doniczkach, do kupienia na każdym warzywnym stoisku. Jest uprawiana od około 5 tysięcy lat. Do Europy sprowadzili ją Hiszpanie, zainteresowani przede wszystkim ostrymi gatunkami, które miały zastąpić pieprz – przyprawę wtedy bardzo drogą i sprowadzaną z dalekiej Azji. Papryka rozpowszechniła się bardzo szybko i stała się niemal nieodzownym składnikiem w kuchni nie tylko europejskiej, ale też azjatyckiej.
Pomidory
Kanapka albo sałatka z pomidorem, nie mówiąc już o pysznej pomidorówce wydają się wyjątkowo swojskim i tradycyjnym jedzeniem. Jednak również i te warzywa nie były znane w Europie przed odkryciem Ameryki. Aztekowie w Meksyku uprawiali kilka ich odmian i wykorzystywali w kuchni na różne sposoby.
Stamtąd trafiły do Europy w XVI wieku i zostały opisane jako rodzaj bakłażana w czerwonym lub żółtym kolorze. Od tego ostatniego wzięła się nazwa „pomidor" – z włoskiego „pomi d'oro" czyli „złote jabłka". Jednak dość długo pomidory były traktowane jako rośliny ozdobne i sadzone na rabatach kwiatowych.
