Ten skwer w Inowrocławiu będzie nosił imię Jarosława Brejzy

- Argumentem przemawiającym za nadaniem takiego patrona był fakt, że w czterdziestą rocznicę śmierci, Jarosław Brejza pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski "za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce"__ - podkreśla Karolina Sobieraj inowrocławskiego ratusza.

W uzasadnieniu czytamy: "Pochodził z rodziny o patriotycznych korzeniach, a wyniesione z domu przekonania polityczne i postawa moralno-etyczna sprawiły, że w dniach narodowego buntu w 1980 roku z wielkim zaangażowaniem przystąpił do akcji protestacyjnych. Miał wtedy 16 lat i był uczniem Zespołu Szkół Mechaniczno-Elektrycznych w Inowrocławiu (…). Aktywnie uczestniczył w różnego rodzaju akcjach i wydarzeniach, m.in. brał udział w strajku okupacyjnym w siedzibie Miejskiego Komitetu Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w Inowrocławiu, zorganizowanym w dniach 16-17 kwietnia 1981 roku przez Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Rolników Indywidualnych „Solidarność”. Szczególnie cenna okazała się jego aktywność w środowisku rówieśników. Skupił wokół siebie liczną grupę młodych sympatyków „Solidarność” i wiosną 1981 roku wystąpił z inicjatywą utworzenia odrębnej organizacji młodzieżowej, która miałaby oparcie w NSZZ „Solidarność” Regionu Kujaw Zachodnich. Stanął na czele komitetu założycielskiego i z jego inicjatywy 10 kwietnia 1981 roku doszło do zebrania założycielskiego Niezależnego Samorządnego Związku Młodzieży Szkolnej „Solidarności”, na którym też wybrany został na przewodniczącego. Była to pierwsza tego rodzaju organizacja w kraju, mająca na celu włączenie młodzieży szkolnej w proces przemian demokratycznych oraz działań na rzecz ochrony godności i praw uczniów (…). Po wprowadzeniu 13 grudnia 1981 roku stanu wojennego Jarosław Brejza włączył się do działalności w strukturach konspiracyjnych „Solidarności”. Był autorem licznych haseł i symboli sprzeciwu, które pojawiały się na murach budynków w Inowrocławiu. Przewoził, a następnie kolportował ulotki i wydawnictwa niezależne. Działał jako łącznik i uczestnik konspiracyjnych spotkań w Bydgoszczy, Toruniu, Grudziądzu, Warszawie oraz we Wrocławiu, gdzie w lipcu 1982 roku spotkał się z Władysławem Frasyniukiem, jednym z najzacieklej poszukiwanych wtedy liderów podziemnej „Solidarności”. Ofiarnie wspierał akcję pomocy dla osób internowanych i członków ich rodzin (…). Był kilkakrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany przez funkcjonariuszy Milicji Obywatelskich i Służby Bezpieczeństwa (…). Po jego tragicznej śmierci 4 sierpnia 1982 roku, uroczystość pogrzebowa przerodziła się spontanicznie w manifestację patriotyczną".

Zgodnie z regulaminem, wnioski procedowała Komisja Statutowa i Nazewnictwa, po czym radni na sierpniowej sesji przyjęli uchwałę w sprawie nadania nazwy skwerowi u zbiegu ulic alei Niepodległości i Prymasa Józefa Glempa im. Jarosława Brejzy.