W Borach Tucholskich zaczęła się już wiosna, którą widać, słychać i czuć

Kiedy zaczyna się wiosna? Astronomiczna wystartowała wczoraj, bo warto wiedzieć, że od 2012 r jej astronomiczny początek nie zbiega się już z kalendarzowym, ale to już zasługa kosmosu. Obliczono, że w 2048 r. astronomiczna wiosna rozpocznie się już 19 marca, a wszystko wróci do normy dopiero 21 marca w roku 2102. Klimatolodzy widzą to inaczej swoimi szkiełkami. Dla nich wyznacznikiem jest temperatura. Jeśli średnia dobowa waha się od zera do 5 stopni, to oznacza przedwiośnie, jeśli przekracza 5 stopni, to jest już termiczna wiosna.

Przeczytaj również: Długoterminowa prognoza pogody. Jasnowidz z Człuchowa o pogodzie na wiosnę i... lato 2019

A my przechodnie nagle zaczynamy wyczuwać inny zapach. - Czuć już wiosnę w powietrzu - mówimy wtedy. Tak pachną bakterie z rzędu promieniowców rozmnażające się, gdy gleby nie ściska już zimno.

Naturę nawet na poziomie mikroorganizmów ogania miłosny rwetes, co najlepiej można zaobserwować w Parku Narodowym Bory Tucholskie. - Bardzo wyraźnie dają już znać o sobie dzięcioły czarne, które charakterystycznym głosem zaznaczają swój rewir, gdzie żyją w parach - mówi Magdalena Kochanowska, główny specjalista ds. udostępniania parku. - Wiosna jak zawsze zaczyna się od miłości - dodaje ze śmiechem.

Na parkowych łąkach owa miłość rozkwita między żurawiami po godowych tańcach wśród pól. Niebawem osiądą na gniazdach z jajkami, więc z wolna się wyciszają.

Na jeziorach tańczą już gągoły (wędrowne kaczkowate), które czarują wodnym baletem - przemieszczają się skrywając nogi pod powierzchnią wody z dumnie prężonym korpusem.

Intensywnie już kwitną wierzby, brzozy, olsze, przekwitły leszczyny. Drzewa mają tak nabrzmiałe pąki, że lada moment wybuchną zielenią liści. Według Magdaleny Kochanowskiej rozkwit wiosny będzie natychmiastowy za sprawą słonecznych dni i nie przeszkodzą temu nocne przymrozki. Na ścieżce botanicznej Parku już przekwitły przebiśniegi, a wychodzą krokusy.

Dla pracowników Parku symptomem wiosny jest pojawienie się zaprzyjaźnionej kaczki krzyżówki, która zawsze przy stawach na ścieżce botanicznej wyprowadza młode. Przyfrunęła już z kaczorem, więc trzeba będzie wystawić pływające gniazdo.

Jej miłosna strategia nakazuje, by każde jajko mieć z innym absztyfikantem. W świecie ludzkim postawa taka nie znajduje akceptacji i jest kulturowo zwalczana, ale dla kaczuszek ważniejsza od etyki jest genetyka, ponieważ trzeba pozostawić po sobie jak najsilniejsze geny. I po to jest wiosna.