Kiedy w maju klub sprawił sobie urodzinowy prezent w postaci awansu, byłem umiarkowanym optymistą. Nurtowało mnie zwłaszcza, czy klub podoła organizacyjnie i sportowo, aby sprostać wymaganiom tej klasy rozgrywkowej. Dziś tymi wątpliwościami nie jestem już tak zatroskany. Lech trzyma się mocno, gra przyjemną dla oka piłkę, znakomicie na wyjazdach, wcale nie gorzej na własnym obiekcie. Zdobywa seriami punkty. Jest liderem! Są podstawy, aby został mistrzem jesieni.
Utrzymanie już mają
KOMENTARZ "POMORSKIEJ"
Lechowi idzie, jak na beniaminka, zaskakująco dobrze. Dziś nie ma jeszcze ciśnienia awansu. Ale zimą trzeba zdefiniować cele przed zespołem. Tym bardziej, że nad Rypinem roztacza się z wolna zapach pierwszej ligi.
Przez 11 kolejek drużyna Sławomira Suchomskiego dobierała się do fotela lidera. W minioną sobotę pokonała dotychczasowego lidera Bytovię i to na jej terenie. Czy Lech zagrał najlepsze spotkanie jesienią? Być może tak; dużo ważniejszy wydaje się fakt, że na terenie poważnego kandydata do awansu zaprezentował się jako dojrzały kolektyw o znaczącym potencjale sportowo-taktycznym. Miło się oglądało zawodników, najpierw w twardej walce, po 94 minutach celebrujących zdetronizowanie dotychczasowego przodownika.
Suchomski stara się tonować nastroje. Mówi z przekąsem: - Utrzymanie mamy chyba pewne (śmiech!). W tym wszystkim jednak najważniejsza jest pokora. Doskonale wiemy, jakie drużyna ma niedostatki, co trzeba poprawić, a co warto wymyślać w naszej grze nowego. I co wydaje się najważniejsze - obecny status zespołu zobowiązuje. Musimy pamiętać, że kolejnym rywalom przyjdzie mierzyć się teraz z liderem. A zdajemy sobie przecież sprawę, że pozostało jeszcze sześć kolejek i może przyjść gorszy dzień i mecz.
Bez słabych punktów
Nie sposób oprzeć się refleksji, że trenerowi Suchomskiemu udało się stworzyć bardzo interesujący team. Szkoleniowiec z niezwykłą starannością kompletował tę drużynę i występujący w niej zawodnicy nie są przypadkowi. Co ciekawe dla Suchomskiego równie ważne, jak oś zespołu okazały się boki. Grę Lecha kreuje para środkowych Alex Atanackovic i Łukasz Grube, ale napędzają Paweł Bojaruniec z Michałem Wrzesińskim z prawej strony oraz Miłosz Filipiak z Mateuszem Fredykiem w lewym sektorze boiska. Co najważniejsze, drużyna ma duet fantastycznych egzekutorów - Jakuba Bojasa i Pawła Tabaczyńskiego. Istotniejsze jest jednak, że skuteczności trudno odmówić skrzydłowym. Bezspornie, siłą zespołu jest ofensywa. nie znaczy to jednak, ze Karol Szymański w bramce czy defensorzy Mariusz Ragaman, Mateusz Pakosz czy leczący kontuzję Piotr Buchsalskim odstają. Przeciwnie, oś zespołu czynią jeszcze mocniejszą.
Trener Suchomski wśród niedostatków najczęściej wymienia konieczność poprawy komunikacji. W grze zbyt dużo jest momentów, kiedy zespól jest rozciągnięty. Miedzy formacjami istnieje za dużo pustej przestrzeni, druzyna nie skraca pole, a wówczas przejście z defensywy do ataku nie zawsze bywa harmonijne.
Ale szkoleniowiec na pewno sobie z eliminowaniem tych niedostatków poradzi. Podkreśla zresztą, że zawodnicy w ciągu tych jedenastu kolejek bardzo podniecali umiejętności piłkarskie i taktyczne. Filozofia gry jest już im bardzo bliska.
