Z ziołami na suchoty

     W medycynie ludowej panowało przekonanie, że gruźlica jest przede wszystkim skutkiem osłabienia sił obronnych organizmu. Dlatego kurując tę chorobę trzeba również zadbać o prawidłowe odżywianie. Najogólniej powinno być ono jarsko-mleczne, z dużą ilością owoców i warzyw, by zapewnić odpowiednią ilość witamin. By wzmocnić naturalne siły obronne, należy dbać o prawidłową pracę układu trawiennego, zlikwidować zaparcia, hemoroidy, gościec i inne choroby wynikające ze złej przemiany materii.
     Wapno z jajek
     Poza tym warto jadać dla wzmocnienia raz w tygodniu kogel-mogel, czyli surowe żółtko utarte z łyżką cukru lub jeszcze lepiej miodu. Korzystne jest również jadanie kanapek z czosnkiem, trzy - cztery razy w tygodniu oraz miodu, łyżeczka co drugi dzień. Doskonałym źródłem wapna pomocnym w zwapnieniu ubytków w płucach mogą być skorupki jajek od kur hodowanych w sposób ekologiczny, naturalny. Ojciec Grzegorz Sroka radzi wyparzyć i potem wysuszyć skorupkę z wiejskiego jajka. Zmielić na proszek. Jadać raz dziennie, porcję mieszczącą się na końcu noża do wieczornego posiłku.
     Herbata zwapniająca
     Zioła w leczeniu gruźlicy mają działanie wspomagające i łagodzące uboczne objawy choroby np. kaszel, poty, wewnętrzne krwawienia. Wzmacniają one też organizm dostarczając mu różnych minerałów i witamin uaktywniających siły obronne organizmu i ułatwiających zwapnienie "dziur" powstających w płucach. Jan Biegański sławny zielarz z okres międzywojennego proponował przy gruźlicy herbatki zwapniające "jamy w płucach" zawierające ziele tasznika. Zmieszać po 30 g ziela tasznika, porostu islandzkiego (płucnika, tarczownicy islandzkiej) i korzenia lukrecji. Dodać 20 g nasion anyżu i 10 g kwiatu fiołka wonnego. Jedną łyżkę mieszanki zalać szklanką wrzątku. Parzyć pod przykryciem przez dwie godziny. Wypić w dwu porcjach przed południem. Szklankę herbaty wypić również w dwu porcjach w drugiej części dnia.
     Porost na piersiowe choroby
     W poradnikach medycyny domowej z okresu międzywojennego w wielu mieszankach polecanych przy "piersiowych chorobach", w tym również przy gruźlicy dominował porost islandzki. Ta roślina wydziela dużo śluzu, ale ma nieprzyjemny smak, dlatego dawniej radzono przed użyciem zioło odgoryczyć.
     Jan Biegański zachwalał taką kurację. Zmieszać 100 g porostu islandzkiego, 40 g drobno pokrojonych kłączy perzu, 30 g korzeni lukrecji, po 20 g korzenia omanu, nasion anyżu i kwiatu dziewanny, także po 10 g, korzenia kosaćca niemieckiego, liści ślaziku leśnego (ślazu dzikiego), liści fiołka wonnego. Korzenie dokładnie pokroić, nasiona drobno utłuc. Pełną łyżkę stołową ziół zalać szklanką wody. Sporządzić odwar gotując pod przykryciem około 15 minut. Odwar przecedzić, uzupełnić do pełnej szklanki mlekiem i wypić taką porcję rano i wieczorem.
     Napar z płucnika
     W medycynie ludowej przy gruźlicy polecano herbatki z dodatkiem płucnika lekarskiego, inaczej miodunki plamistej. Witold Poprzęcki przy kaszlu radzi pić małymi łykami napar sporządzony z równych części ziela miodunki plamistej, ziela pokrzywy i kwiatu dziewanny. Łyżkę ziół zalać szklanką wrzątku. Po kilkunastu minutach odcedzić i stosować.