Zburzona stodoła w Dużej Cerkwicy kryła powojenną tablicę kredową. Niezmazaną! [zdjęcia]

Młodsze pokolenie kojarzy budynek cerkwickiej szkoły podstawowej, do którego obecnie uczęszcza lub opuściło szkolne mury całkiem niedawno, zlokalizowany pod numerem 32. Jednak ten obiekt na potrzeby edukacji oddano do użytku w połowie lat 60. Wcześniej dzieci uczęszczały do szkoły, która zlokalizowana była po przeciwnej stronie. Lekcje odbywały się też w budynku, gdzie obecnie mieści się świetlica wiejska i budynek mieszkalny. Zaglądając do szkolnej kroniki, można się dowiedzieć, że tutejsza szkoła była najstarszą w powiecie.

„Przed pierwszą wojną światową były tutaj dwie klasy czynne. Po pierwszej wojnie światowej były dwa oddziały: polski i niemiecki. Dzieciom niemieckim udzielał nauki przez szereg lat w niemieckim języku najstarszy nauczyciel w powiecie Franciszek Grunert, który obchodził w Dużej Cerkwicy swój jubileusz 50-lecia pracy w zawodzie nauczycielskim.”

Do wybuchu II wojny światowej liczba dzieci uczęszczających do szkoły w Dużej Cerkwicy wahała się od 80 do 100. Wskutek działań wojennych budynek szkolny został znacznie uszkodzony. Jak podaje kronikarz, w 1945 roku nie było nauczyciela, a niektóre dzieci uczęszczały do szkoły w Kamieniu. Większa część dzieci nie chodziła do szkoły. Stopniowo doprowadzono szkołę do używalności Wówczas przybył nauczyciel Jan Klingier i w roku szkolnym 1946/47 uczyło się już 79 dzieci: polskich- 64, niemieckich- 15. Do 1957 roku pracowało 2-3 nauczycieli.

W roku szkolnym 1958/59 podniesiono stopień organizacyjny szkoły do szkoły 7-klasowej i w związku z tym na cele szkolne wynajęto jedną izbę oraz dodano jeden etat nauczycielski. Później urządzono dwie sale lekcyjne w budynku po zlikwidowanym przedszkolu.

1 września 1965 roku oddano do użytku nowy budynek szkolny, który mieści się po przeciwnej stronie drogi.

Nierozerwalnym elementem krajobrazu była należąca do sołectwa stodoła przylegająca do obecnej świetlicy, w której przechowywano różne starocie, sprzęty, wyposażenie świetlicy. Przez lata budynek uległ degradacji i służby nakazały zburzenie go. Przed weekendem ciężki sprzęt zrównał stodołę z ziemią.

Jednak zanim to nastąpiło, przy opróżnianiu jej, znaleziono przedmiot, który jest swoistą pamiątką po dawnej szkole – tablicę kredową. Niezmazaną! Prawdopodobnie pochodzi z lat 60. Trafi na ekspozycję Muzeum PRL w Sępólnie. Ciekawe, jakiego przedmiotu dotyczyła lekcja, którą odzwierciedla tablica…