500 plus dla niepełnosprawnych - nowy próg dochodowy. Więcej osób dostanie pieniądze

Dobra wiadomość dla osób, które w poprzednim roku czy latach nieznacznie przekraczały próg dochodowy uprawniający do świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, zwanego 500 plus dla niesamodzielnych czy 500 plus dla niepełnosprawnych. Jest szansa, że w tym roku zmieszczą się we wskazanej kwocie. A to dlatego, że po tegorocznej waloryzacji nowy próg dochodowy będzie wynosić 2552,39 zł brutto, czyli o ponad 130 zł więcej niż dotychczas (do końca lutego 2025 roku jest to kwota 2419,33 zł brutto - dop. red.). Oznacza to, że od marca krąg uprawnionych do tego świadczenia znacznie może się powiększyć. Warto więc sprawdzić swoją decyzję, którą ZUS przyśle po waloryzacji.

Zmiana limitu od 1 marca nie oznacza, że osoby pobierające świadczenie uzupełniające, znane jako 500 plus dla niesamodzielnych, muszą składać nowy wniosek.

- Formularz należy złożyć jedynie w przypadku, gdy upłynął okres, na który orzeczona została niezdolność do samodzielnej egzystencji, lub gdy nowy próg umożliwia uzyskanie świadczenia uzupełniającego - informuje Krystyna Michałek, regionalna rzeczniczka prasowa ZUS w województwie kujawsko-pomorskim.

Świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, mogą otrzymać osoby, które spełniają określone warunki. Świadczenie przysługuje osobom, które ukończyły 18. rok życia, mieszkają w Polsce i są niezdolne do samodzielnej egzystencji. Oznacza to, że potrzebują wsparcia ze strony innych osób w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych, takich jak przygotowywanie posiłków, mycie czy wykonywanie najprostszych czynności.

Aby uzyskać prawo do świadczenia 500 plus dla osób niesamodzielnych, łączna kwota brutto emerytury, renty oraz innych świadczeń finansowanych ze środków publicznych lub z zagranicznych instytucji emerytalno-rentowych nie może przekraczać 2552,39 zł brutto.

Świadczenia finansowane ze środków publicznych to np. emerytury czy renty wypłacane przez ZUS, KRUS i inne organy. Do tej grupy zaliczają się również świadczenia z pomocy społecznej o charakterze innym niż jednorazowe, np. zasiłki stałe, dodatek mieszkaniowy. Do dochodu uwzględniane są również świadczenia otrzymywane z zagranicznych instytucji właściwych do spraw emerytalno-rentowych.

Nie jest natomiast wliczany np. dodatek i zasiłek pielęgnacyjny, dodatek dla sieroty zupełnej, dodatek kombatancki czy też ryczałt energetyczny. Nie są ujmowane także świadczenia o charakterze jednorazowym, np. zasiłki socjalne lub zasiłek pogrzebowy.

- Pod uwagę nie jest brane świadczenie wspierające czy renta rodzinna przyznana po zmarłym rodzicu osobie, która stała się całkowicie niezdolna do pracy przed ukończeniem 16. roku życia lub w czasie nauki w szkole przed ukończeniem 25. roku życia - zaznacza Krystyna Michałek.

Katalog świadczeń finansowanych ze środków publicznych mających wpływ na prawo i wysokość świadczenia uzupełniającego dostępny jest na stronie www.zus.pl oraz na sali obsługi klienta w każdej placówce ZUS.

Maksymalna kwota świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji wynosi 500 zł. Taką kwotę mogą otrzymać osoby, które nie są uprawnione do emerytury ani renty i nie mają ustalonego prawa do innego świadczenia pieniężnego finansowanego ze środków publicznych lub mają takie świadczenia, ale ich łączna kwota brutto nie przekracza 2052,39 zł.

Można też otrzymać świadczenie uzupełniające w niższej kwocie, jeśli łączna kwota świadczeń brutto przekracza 2052,39 zł, ale nie przekracza 2552,39 zł.

W takim przypadku wysokość świadczenia uzupełniającego będzie równa różnicy między kwotą 2552,39 zł a łączną kwotą przysługujących tej osobie świadczeń. Na przykład jeżeli suma pobieranych świadczeń wynosi 2300 zł brutto, to świadczenie uzupełniające będzie przyznane w kwocie 252,39 zł.

500 plus dla niepełnosprawnych nie jest wypłacane z urzędu. Potrzebny jest wniosek. Jeśli pobieramy już emeryturę lub rentę, to wniosek należy złożyć w instytucji, która wypłaca to świadczenie np. w ZUS-ie, KRUS-ie lub innych zakładach emerytalno-rentowych.

Do wniosku należy dołączyć dokument potwierdzający niezdolność do samodzielnej egzystencji, a w przypadku braku takiego orzeczenia albo gdy upłynął okres, na który zostało ono wydane zaświadczenie o stanie zdrowia (druk OL-9). Zaświadczenie o stanie zdrowia wydane przez lekarza POZ ważne jest miesiąc, a wydane przez lekarza specjalistę 3 miesiące przed zgłoszeniem wniosku. Warto również do wniosku o świadczenie dołączyć dokumentację medyczną oraz inne dokumenty mające znaczenie dla wydania orzeczenia o niezdolności do samodzielnej egzystencji: np. badania profilaktycznego, dokumentację rehabilitacji leczniczej lub zawodowej.