Album o Skępem

Przyznaje pani, że jest pod wrażeniem Skępego... a także albumu pani Zyty Wegner "Rodem ze Skępego".
- Jako doktor nauk humanistycznych prowadzę we włocławskiej uczelni zajęcia poświęcone samorządowi lokalnemu i regionalnemu w wymiarze międzynarodowym. Stąd zainteresowanie nie tylko samym Skępem, którym jestem zauroczona, ale też problematyką tego regionu, pracą samorządu oraz publikacjami, które dotyczą małych ojczyzn. Album pani Zofii Wegner jest pięknym przyczynkiem do poznania historii miasta, losów szlachetnych i mądrych ludzi, którzy mieli wpływ na rozwój lokalnej społeczności.
- Odnajduje pani w tym albumie coś, czego nie ma w innych wydawnictwach regionalnych, tak przecież licznych?
- Autorka wykonała ogrom pracy. Zamieściła w albumie 600 zdjęć, opatrzonych swoją refleksją. Zawarła w nim też imponujący materiał dokumentacyjny. Udało się jej ustrzec patosu, bo opisuje w nim tak wielkie wydarzenia, znane postaci, jak i życie zwykłych ludzi, którzy temu miastu oddawali się znojną pracą i... wielkim sercem. Są więc fotografie i dokumenty rodziny aptekarzy Nerlewskich, rzeźbiarskiego rodu z ziemi dobrzyńskiej czyli Mikołowskich z Ławiczka, są skępscy Żydzi, nauczyciele, kołodzieje, bednarze, kowale, mieszkańcy ulicy Sierpeckiej, Piaski, Dobrzyńskiej, Płockiej...
- W albumie nie brakuje także zapisów, świadczących o regionalnych pasjach autorki.
- Pani Zofia bardzo obrazowo opisuje między innymi zwyczaje związane z Wielkanocą - o robieniu palm z kwiatostanu jeziornej trzciny, wierzbowych bazi, gałązek leśnych borówek i bibułkowych kwiatów. Poświęcone palmy zatykano z boku obrazu, wiszącego nad łóżkiem, zaś w Wielki Piątek zawieszano na gwoździach, podtrzymujących obraz, poświęcony wianuszek cierniowy, spleciony z kwiatów i ziół.
- Przygotowuje pani własną publikację, poświęconą społeczności Kujaw i ziemi dobrzyńskiej.
- Tak, i na potrzeby tej publikacji poszukuję takich osób, jak pani Zofia Wegner, z pasją kultywujących swoją małą ojczyznę.